Poezja

było nas kilku
jak stado młodych wilków

wataha cała na skraju życie
ostre krawędzie przecinało sumienia
było dobrze w szczęśliwe dni

w nas płynie ta sama krew

jednak musieliśmy się rozstać
cztery strony świata
każdy na swoim kierunku

po latach spotkaliśmy na face-booku
czas .do przodu gna
dzieci wyrosły mi wyszły włosy