Poezja

pragniesz
tego co nie ma znaczenia
jak cienie
jak demony świata wirtualnego

brniecie w odchodach to nazywacie karmą
wasza historia miesza się z celem istnienia

ból sprawia wam życie
narkotykiem leczycie wyobraźnię
chorą od nienawiści
urzekła mnie wasza historia
sensu w niej nie ma

twarze płoną jak zorze
złym wzrokiem
zabijacie życie dla własnych celów

przyjemnością leżeć okrakiem
chwytać przyjemności
jak niebo z ptakiem

nie widzieć bliźniego
zabić bezbronne nagie spojrzenia
jak ten świat schodzić na antypody
zło karmi się wami mieszkacie
nad piekieł bramami