Poezja

miłością cienkiej nici
łączą swój świat
między oddechem a kołataniem serc

wszystko wokół kruche

wszechświat zimny ciemny nieznany
nieskończoność nie ma końca ni początku

są w przestrzeni po prostu

po śmierci w nowym życiu
ciekawe czy odnajdą się białe dusze
jak dwie krople rosy na dzbanuszkach konwalii

szelest wiatru porusza liście gdzie łączy światy
płyną łzy radości w oku kręcą się gwiazdy
księżyc nabrał rumieńców płyną w eterze

na zawsze w zgodzie
tak spokojnie