Poezja

nie czekam na koniec
tutaj jest mój dom
tutaj mam małe niebo
stworzyłem wewnętrzny Eden

jabłka pod drzewem dobrego niezłego
każdy na ziemi je spożywa
spocznij pod nim

zamień chwile na kilka jabłek
łakomie za dużo nie jedz
zakazany owoc kusi ognisty wąż
nie każdego stać na małe niebo

chciwość w ludziach drzemie
palę papierosa pod cieniem drzew
dym jak duch unosi wspomnienia

nadzieją miłość w sercu drzemie

kocham was kochani
zabijcie za to
zawsze jest pokuta