Poezja

natchniony pośród mroku
śnię z drzewa rzeźbię cię
o bogatym wnętrzu z sercem kobiety
piękna skromna postać idealna

boję się obudzić
śnić to jedyny sposób
byś nie uciekła razem pod pachę z płochliwą nocą

rano nie chcę być sam w samotnym pokoju