Poezja

wymieniamy nieśmiałe spojrzenia
błądzimy myślami w pomieszczeniu

świeża kawa wypełnia zmysły
jak na fotelach aksamit

mamy czas dla siebie
mimo tylu spraw do załatwienia

w wazonie kwiaty z ogrodu
też mają chwile piękne dla siebie
czasem się uśmiechają do nas
żyją dopóki woda płynie w roślinnych żyłach

nie znamy się rozmowa się rozpędza
taka jesteś młoda jak wiosna
niech ta chwila trwa kroczy w przestrzeni
zapamiętam cię młodości piękna

napiszę list coś o nas podaruje cząstkę nieba
iskierka
która rozpali płomień serc w kawiarence na rogu
zbiegu okoliczności nie opuszczaj szczęścia