Poezja

uniosę cię ponad czas
przetnę przestrzeń gwiazd

uśniesz po środku traw
zbawienny wieje wiatr

płynę wokół pełno nas
szumi las kwitną ogrody

w garści szczęście w dłoniach twarz
dokąd gnasz jak na imię masz
zatrzymaj się na ułamek życia

podziel los na dwoje
raźniej iść doliną gdy zmierz zagląda pod powieki

nie pozwól czekać na sny
kochać trwać przy tobie możliwe