Poezja

w lustrze widzę pustkę jak echo
aurę na szkle otacza czarny jak mrok

bicie serca na miejscu
w piersi kołacze pieśń

myśli o tych co odeszli
pozostawili kilka myśli złotych
przysypani piachem śnią o niebie

martwy rok odchodzi jak jesień
ciężkie kroki w oddali idą po mnie

tylko lustro lśni nocą
zimnym blaskiem księżyca