Poezja

zasiane ziarno 
rozwinie dłonie w żyznej ziemi
zielonym życiem zakwitnie
 
kwiat pszczoły odwiedzą 
nakarmią żołądki głodne
pyłek zamienią na miłość
 
wyrośnie kłos pełen złotych ziaren
na mąkę z młyna całkiem białą
pachnącą latem 
na chleb z rozgrzanego pieca pachnący liściem chrzanu
 
takie małe suche drobne
stwardniałe jak gorące suche lato
wykarmi wioski i miasta całe
nakarmi ptaki zaśpiewają jak tu dobrze
na bogato zboża zakwitną od nowa
innym latem