Poezja

po deszczu w zieleni łąki
otoczona kropelkami tęczy
promienie słońca jak aureola
 
głowa jej płonie
rozszczepione emocje 
dotykają serc ludzi wrażliwych w miłości 
 
uduchowiony spokojny jak sen 
nastrojony niczym strun moc gitary
 
odporny na stres zjawiska
obserwuję ze szczytu myśli
przeszywają niebo 
dreszcze na skórze
 
jak krople rosy chce się żyć
w czystości uniesiony odpływam
w głębię jak namiętność