Poezja

przepadł człowiek 
ginie stary świat 
nowa ziemia zapuszcza korzenie
w kosmosie echo 
śpiew aniołów co pokój niesie w eter alt
 
powiedz czy warto żyć
jak na rozkaz rozkwitasz miłości snem
 
przebudzenie to nie grzech
Bóg ściska w dłoniach słowo
by na nowo ciałem objawiło jasne spojrzenia
 
wolni od chorób walk zaciętych 
zazdrość umiera jak ja każdego dnia coraz mnie mniej