Poezja

pryszcze na gębie młodego
odważny jak cap
patrzy spod byka
spragniony wyciska pryszcza 
pęka lustro z wielkim impetem drobne kawałki
kaleczą ciepłe dłonie
 
pryszcze
szalona młodość 
niedoścignione ideały
nie pozwalają zasnąć wieczorem 
przykrywa mordę kocem
 
kolejne pryszcze jak grzyby po deszczu 
znikają rosną nowe
czerwone żółte kapelusze 
im pokaże wydusza ciśnie
 
pielęgnacja kuracja nic nie pomaga 
jaki sposób wybrać
idzie szybko do wróżki 
powie co wie 
milczy z punku A do B
 
chodnik chropowaty jak jego tłusta twarz
pryszcze ich czas minie 
godzina po godzinie
nieładny smutna mina nici z kina ,,KOSMOS,