Poezja

drży głos w symfonii z ciszą
 
zapisane marzenia senne na pięciolinii
smyczkiem trąca strun wiolonczeli 
 
tkliwe słowa słodkim miodem spływają do ust
nakarm się wypełnij duszę lepkim smakiem
 
teraz usypia na dnie metafory
zimne wieczory bolą beznamiętnie 
 
poczuć pragnieniem oddechu na szyi 
smak ust dotyk jedwabnych włosów 
 
intuicja podpowiada że lepiej marzyć 
niż z bliska przekonać się i nie wytrzymać