Poezja

z kolejnym dniem 
za oknem męczący
deszcz
skapuje na twarze 
 
na progu kot z mruczanką na pysku
pręży grzbiet jasny 
z podsuniętą miską mleka 
 
zaparzony zapach kawy
przynosi ukojenie 
inny wytarty nie rozgarnięty
zamykam oczy by zniknąć stąd 
dość pazerności zębów wilczych 
 
w uśpieniu idę przed siebie 
niby z celem co raz bardziej  wątpię w to
w rzeczy ważne


bezsilny skryty 
ratować próbuję sumienie 
uspokoić bicie serca
wyciszam powolny zgon 
w kubku  przeterminowany posmak smrodu