Poezja

Serce orła zakorzenione w polskości 
co w piersi drzemie tłoczy słowiańską krew
spoziera odważnie z wysoka na bory 
szczyty nieosiągnięte skrywa pisklęta
spełniony sen niemowlęcy 
w ramionach skrzydlastych mocnych
 
w pazurach ostrych jak bagnety 
rwie mięso na sztuki
 
orła krzyk słysz 
co niesie się równin zielenią 
na straży polskiej ziemi
na maszcie chorągiew biel i czerwień 
łopotem zło przepoławia na pół 
 
baczy gdy niszczyciel zbliża się z nocą 
wsłuchaj się w przodownika wrzask 
nie przyzwalaj by załomotał nieprzyjaciel do drzwi
by nie za późno by wzbić się w powietrze 
wolność wartością bliską sercu gdy mocny 
Polski okrzyk radości chwała bohaterom