Poezja

skazany na schizofrenię 
w tle bez nadziei 
emocje zaburzone


 dni ciągną się latami
zasrane życie nie zaciska pasa
w tłumie traci głowę
ktoś się śmieje


 gdy rano wstaje
ubiera dzieci swoje
jego też tak ubierano


 lęk znika na chwilę
pająk na ścianie
głosy nakazują wydają rozkazy


 przemawiają doń obrazy 
kim on jest 
 skazany