Poezja

jestem z miasta mówią nie widać

w moim mieście dzieci chodzą do szkoły

moje miasto miastem miłości i złości

pełno takich różnych zdolnych niewykształconych

zatapiam smutki zanurzam się w zgiełku spraw

jestem samolubny nie dbam o uczucia innych

myślę że jestem niewinny to błąd

grzech na każdym kroku pełno proroków

zgubnych przepowiedni usycha świat ja razem z nim

mówili zawsze stój idź tam nie płacz daj przykład