Poezja

chory psychicznie szumi w uszach
nie narzekam narzekanie nic nie pomoże
nie lituj się nade mną nie dawaj pieniędzy
pieniądze szczęścia nie przyniosą

wydaję z siebie krzyk na samego siebie
lubię karcić własne ego wszystko w porządku
czasem mam tak że stres zżera środek ducha
szarpie mną na wiele stron strach społeczny

nowy trend w psychiatrii może kiedyś inaczej
to zjawisko nazywano inflacją boli bardziej
na nic mnie nie stać nawet na miłość
tak drogo nigdy nie było chyba to koniec świata

Putin poszukiwany dyktator morderca
wykrzywia mu mordę nie bawi mnie to
wojna niechaj się skończy trzeba żyć dalej
w punktu widzenia osoby chorej
rzeczywistość jest bardziej chora