Poezja

w lustrze nie oglądam twarzy
nie pamiętam jak patrzysz
na nieogolonego faceta

świadomość kręci się po głowie
wiem że jestem
może mnie nie ma

może bywam iluzją lub snem

czas marszczy dłonie
układa bruzdy na twarzy

worki pod oczami
skronie spopielałe

życie niewolnicze
bogaci wiecznie piękni i młodzi