Poezja

porzuciłeś kobietę z upadłym aniołem
nie chciała wyjść za siebie bo ile
można płacić obolem wartym tynfa
parytetem  złudzeń na moście i
pod mostem ponad rwącą rzeką  
w niewoli awiniońskiej babilońskiej
nie była lilią dolin czy saronu różą
pot jej  pachniał gorczycą i czosnkiem
niedźwiedzim była tylko menadą
o słowo za dużo

porzuciłeś kobietę  ad solemnitatem