Poezja

Nic tak nie boli jak niepewność.


Wtedy w tamtym mieście byliśmy tylko nadzy.
Rozebrani ze wstydu, szukaliśmy siebie w białych przescieradłach.
Oddech to nie wszystko


Mam już krótkie włosy
W kolorze bursztynu
Przeszło przeze mnie morze


Byłam wczoraj ostateczna
Jak list miłosny
Jak zamknięcie drzwi

Ta szczelina
To otwarta rana moich ust