Poezja

Tak pędzący donikąd
Zatrzymuje chwilę
Może przejdę Wieczność
Może tylko milę
 
Tak pędzący donikąd
Zatrzymuje słowa
Lecz wciąż moja dusza
Do miłości gotowa
 
Tak pędzący donikąd
Miotany pragnieniem
Między słowem i wierszem
Chwytam wciąż natchnienie
 
Tak pędzący donikąd
Zanurzony w sobie
Szukam ciągle szczęścia
Aby dać je Tobie