Poezja

Marek Gajowniczek


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

25 października 2012

Poczekam

Przed południem oderwany od poduszek
wypoczęty i wyspany, zdrowy, silny,
zrozumiałem, że właściwie nic nie muszę,
w przeciwieństwie do tak bardzo wielu innych.

Popatrzyłem, jak się wszystko w koło złoci.
Jakie niebo czyściuteńkie, choć zamglone.
Pomyślałem: - Właściwie, po co ci
doniesienia, informacje wciąż trąbione?

Nie ma sensu chyba sięgać po pilota
i włączników- wyłączników wszystkich wciskać.
Niech poczeka dziś skakanie po bełkotach,
jeśli wczoraj pozwoliło mi się wyspać. 

Tylko humor niepotrzebnie mógłbym stracić
oglądając wykrzywione kłamstwem usta.
Jak to dobrze nic nie zyskać - nic nie tracić.
Jak przyjemna może być medialna pustka.

Świat spragnionych, zagonionych z ulic zniknął.
Pozamykał się gdzieś w szkołach i urzędach.
Żaden odgłos do mieszkania nie przeniknął.
Żadna się nie rozgadała gęba.

Niech pokrzyczą sobie trochę do obrazu,
lub do ściany, do obsługi, kamerzysty.
Niech zobaczą, jaki odbiór był przekazu
i jak śmieszni w swych przemowach są dziś wszyscy.

Posłuchają, skomentują ci, co muszą.
Którzy wcześniej i po ciemku dzisiaj wstali
i pobiegli z niespokojną duszą
sprawdzać, czy się jeszcze system nie zawalił.

Kibicować, wysłuchiwać nic nie muszę.
Spokojniutko mogę dumać o jesieni.
Inni walczą o każdy okruszek.
Ja poczekam, aż to wszystko się odmieni.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1