Poezja

Noworoczne wróżby.
Któż by wspomógł? Któż by?
Ty także Brutusie?
Jakaż twoja służba?
Pożegnamy tu się.
Niepomyślna wróżba.

Zebrały się wiedźmy
gdzieś w cyber przestrzeni.
Hen, nad las polećmy.
Śledźmy co się zmieni.
Gdy złamane brzozy
ruszą z mgły na mury.
Makbet pokłon złoży
u stóp kreatury.

Lewiatan nie zechce
wspierać dalej tronu.
Miód , który dziś chłepce
zawiera jad sromu.
Czy widzicie siostry
koniec panowania?
Zapał służby ostygł.
Las jakby się słaniał.

Pozmienia się scena.
Zejdziemy na ziemię.
Dobrej wróżby nie ma.
Uciekają cienie.
Ty także Brutusie?
Władza nie chce łaski.
Pożegnamy tu się.
Kurtyna! Oklaski.