Poezja

Ta wiosna - inna od innych,
buntem narasta wśród ludu,
a zdarzeń wiele przedziwnych
przekroczyło granicę cudów.
 
Imperium dobrze wiedziało,
jak posłuszeństwo utrzymać.
Sądziło. Srogo karało.
Nastrojów strzegła świątynia.
 
A Pascha była już blisko
i wszyscy szli do stolicy.
Ciągnęło ludzkie mrowisko.
Prorocy i buntownicy.
 
Droga nie byłą daleka.
Osiołek czekał u bramy.
Decyzja Boga - Człowieka
zapadła. - Też wyruszamy!
 
Potężna Jerozolimo!
Wysyłasz szpiegów i straże.
Kres chcesz położyć zadymom.
Jak będzie? - To się okaże.
 
Już czekasz z kupców gromadą.
Strojna w gałęzie palmowe,
a ludzie idą i jadą.
Myśli na wszystko gotowe.
 
Niepokój wielki w pałacu.
Nerwowi są patriarchowie.
Tumult na świątynnym placu!
Zjawi się Mesjasz? Bóg? Człowiek?
 
Ta wiosna - inna od innych,
buntem narasta wśród ludu,
a zdarzeń wiele przedziwnych
przekroczyło granicę cudów.
 
Apeli wiele o spokój,
lecz atmosfera napięta
i wielu pragnie stać z boku.
Jakie szykują się Święta?