Poezja

Perspektywa spod latarni.
Horyzontu mrok.
Wciąż jesteśmy tacy marni
przez ten krótki wzrok.

Megafony jak demony
spuszczają zasłony.
Świat jest gniewem zaciemniony.
Człowiek ogłupiony.

Pokaż palcem na bliźniego!
Jaka wstrętna morda!
Jest już całkiem do niczego!
Rozpasana horda!

Tylko ja jestem obrońca!
Tylko ja to widzę!
Świat i tak zmierza do końca!
Bliźniego wyszydzę!

Perspektywa spod latarni.
Horyzontu mrok.
Krzykacze zawsze bezkarni.
Nastał Nowy Rok!

Nasze piekło ludzi wściekło.
Hurra na Owsiaki!
Skoro już się słowo rzekło...
Chwała byle jakim!!!