Marek Gajowniczek, 7 marca 2017
Kiedy się pochylę
i oglądam "W tyle..."
myśl światła mi strzyka,
że przez głupie he...he..
i problem z uśmiechem
brzydnie polityka.
Ludziom w internecie
błądzacym po świecie
zbrzydła polityka,
i ten, który wierzył,
a dziś nie należy,
dzienników unika.
Fachowcom i łowcom,
dziewczętom i chłopcom
i w biurze prawnika;
Temu, który przeżył,
kompanii żołnierzy -
zbrzydła polityka.
Dziadkowi w fotelu,
panienkom z burdelu,
zbrzydła polityka.
Temu, co popierał
byłego premiera -
została krytyka.
I wszystko, co grało
dziś nagle wydało
ważny komunikat:
Zbrzydła polityka,
bo rządziła klika
i Unia utyka.
Jest może po balu,
lecz radzą w Wersalu
i piszą w Newsweekach,
że się Europa
przejedzie po chłopach,
czyli po rolnikach.
Że przypomni długi.
Taki - jeden z drugim,
co mediów unika,
gdy przestał odbierać
i nie ma Twittera -
niech uwag nie wtyka.
Od żyda do żyda
wędruje hybryda
w masce hipokryzji,
lecz ci, co ją znają,
najbardziej kochają
program "W tyle wizji"!
Zbrzydła? Czy nie zbrzydła?
Bywają straszydła,
ale gra muzyka.
Ogląda pół Polski,
jak dodaje Wolskim
skrzydeł polityka.
Kierowcom na gazie,
krytykom w "Pegazie"
wrażliwość zanika.
Każdemu, kto patrzy
w medialny teatrzyk
brzydnie polityka.
Jest może niemile,
bo było na tyle...
Wizja - nie metresa!
To przecież teatrzyk,
a gra jak się patrzy
i cieszy Prezesa!
Ktoś to błogosławił
i niektórych bawi,
a drażni cynika
i pewnie tej pani,
co dzwoni w ekranik
zbrzydła polityka.
Pan redaktor nie wie,
jak spojrzeć na siebie?
Popatrzył przez ramię
i wzbudził niepokój,
że może w odwłoku
odmienne mieć zdanie.
Marek Gajowniczek, 7 marca 2017
Jeden gani, drugi chwali
projekt, który już rozwalił
ciężar kłamstwa o jedności
i pomysł różnych prędkości.
Brexit ciął Eurozonę.
Traktat odleciał balonem
żarty czyniąc z demokracji.
Nastąpił potop migracji.
Miał być Wersal - jest panika.
Ostrzegawczy komunikat
wysłały rozchwiane trony:
Unia pójdzie w różne strony!
Państwa mogą po swojemu
przyłączyć się do systemu
i brać to, co będą chcieli
z twardego jądra Angeli.
A że zawsze jest coś za coś -
jeśli wezmą, to zapłacą!
Ustalił już Francuz z Niemcem -
wezmą Tuska za rozjemcę.
To, że Polska się nie zgodzi
niewiele innych obchodzi.
Jest tu jeszcze liczne grono
tych, co dobrze opłacono.
Choć się chwalą dobrą zmianą,
zawsze u klamki zostaną,
bo nawet w tak wielkiej biedzie,
zawsze lepiej przy sąsiedzie.
Gdy dyskusja trwa gorąca,
to się sąsiad mniej tu wtrąca.
W Unii krach. Pomysłów brak.
Sieją strach, a baba mak.
Marek Gajowniczek, 6 marca 2017
Od szczytu aż do podnóża
rozpętała nam się burza.
Każdy w sporze się unurzał.
Niejeden padł grom.
Wybierano właśnie stróża.
Miał ten odejść, co podburzał,
a pewna afera duża
skradła złoty złom.
Może ten, który pilnował
i co wszystko ukartował,
wyprowadził, dobrze schował
i sięgnął po tron.
A jeśli nie on?
To może zleceniodawcy.
Dywidend wielkich rozdawcy.
Oszuści - niby łaskawcy.
Słychać: "Paszoł won!"
Stróż się jednak nieźle trzyma.
Zmienia nam się tylko klimat.
Wkurza burza i zadyma,
a najbardziej - on!
Marek Gajowniczek, 5 marca 2017
Szła do kina Balladyna
i spotkała Grabca,
a ten Grabiec nie łaskawiec,
ale to był sprawca,
lecz los sprawił,
nie zagrabił
malin Balladynie,
ale się do studia stawił
i było jak w kinie.
Nie jedyna to przyczyna
myśli o reformie,
kiedy fakty się nagina
i wszystko jest w normie.
Czas, gdy sztuka cię oszuka.
Kłamią politycy.
Dzięcioł stuka. Politruka
miejsce na ulicy!
Marek Gajowniczek, 5 marca 2017
Radził się emeryt
swojego lekarza.
Czy sobie pozwolić?
Czy lepiej uważać?
A na to mu doktor
spokojnie wymieniał
jakie są efekty
samego niechcenia.
Ref:
Było źle -
może być gorzej!
Smuć się człowieku i siedź!
Lecz gdy babcia
ci pomoże,
to z życia coś możesz mieć!
Lepiej stary
nie kręć gitary!
Co się przytrzyma to trwa!
Nie trać wiary.
Trochę pary
ma jeszcze, kto parę ma!
Marek Gajowniczek, 5 marca 2017
Nawet na medialnej wojnie
żyję chyba zbyt spokojnie,
jakby wszelki we mnie zapał
przysypiał, a nawet chrapał.
Sposób dobry dla jogina
pobudliwość mą zatrzymał
i przyspieszyć nie da rady,
za to zwalnia do przesady.
Uczono mnie relaksacji,
lecz tętno nie znosi spacji
za to wymaga rytmiki,
a zdarzają się zaniki.
Może trzeba by próbować
podniecić się, denerwować.
Obudzić w sobie porywy,
protesty, chociaż sprzeciwy.
A tu nic! Żadnej pokusy.
Znaczne braki oraz plusy,
uśmiech losu oraz pech -
wywołują pusty śmiech.
Starość to nie aktywistka.
To już życie na pół gwizdka.
Obojętność. Marazm. Pustka.
Nagle... Czyżby... powrót Tuska???
Marek Gajowniczek, 2 marca 2017
W unijnych koloniach
ucichła symfonia,
a słychać wyraźnie breakdance
i podział narodów
z ucieczką do przodu
na sukces niewielkie ma szanse.
Wszelkie jądra twarde
wzbudzają pogardę.
Wybiórcza zaczęła się męka.
Czy dobra mamusia
ochroni kapusia,
gdy drży niewidzialna jej ręka?
Nie brak jeszcze w spisie
słów o kompromisie,
a nawet i o samowoli.
W unijnych koloniach
ucichła symfonia,
a skrzypek na dachu rzępoli.
Marek Gajowniczek, 1 marca 2017
Poezja jest myślą.
Niekórzy tak myślą
i wyślą co trzeba do nieba.
A inni uściślą
i swym słownym kiślom
dodadzą, co jeszcze potrzeba.
Pośród różnych tworów
pragnienie odbioru
jest silne, jak erupcja Etny.
I w niebie poeta
powinien mieć etat
cenzora myśli dyskretnych.
A słowo po słowie
nie wszystko nam powie,
bo rynek ma swoje zasady,
a ten, kto pośpiesza
hurtowo rozgrzesza
i tych, co kupują u Prady.
I myśl bywa złudna.
Jest lekka i trudna -
rzucona w niebiańskie przestrzenie.
Przychodzi poetom,
że "To może nie to..."
i nie chce się poddać ocenie.
Popiołu na głowę!
Refleksji nad słowem!
Pokory poetom potrzeba!
Wątpliwość zostaje,
czy stało sie rajem,
co zdało się sięgać nieba.
Marek Gajowniczek, 1 marca 2017
Odsłaniamy dzisiaj głowy wobec dawnych, wobec nowych,
którzy na swych głowach mają to, czy ludzie pamiętają?
Pamięć ludzka jest zawodna i dla wielu niewygodna.
Bywa odpuszczonym grzechem. Nie odbija już się echem.
Dziś się godzisz. Jutro kłócisz. Gdziekolwiek się nie obrócisz -
proch i pochylone głowy i panteon narodowy.
Ktoś pochyla się. Ktoś sypie i ktoś na innego łypie,
czy w swe piersi się uderza, że zapomniał o żołnierzach.
O tych nie odnalezionych i w miejscach nie poświęconych,
poświeconych za Ojczyznę. Łączki zakrywają bliznę.
Niepamięcią dni porosłe. Wstaje marność. Czcimy postem
podział win, różnic, pogladów i te sądy do osądu.
Dzień Pamięci. Dzień pokory. Zastrzeżone drzemią zbiory.
Czym jest marność? Co jest w cenie? Chwila na zastanowienie...
Świat na więcej nie pozwoli. Z prochów, z ziemi, z każdej roli
i z prawd nie odkrytych dotąd - wiara czyni nas wspólnotą.
Marek Gajowniczek, 27 lutego 2017
W ziemi czarnej, glinie, błocie - zbudziło się życie
Z górą zmartwień, setką pociech. Z rozmową na szczycie.
Podział już się zarysował w ludziach i kulturze.
Wywindował nowe słowa i je prze ku górze.
Popękała i umiera przegniła skorupa.
Do wszystkich wciąż nie dociera, że globalizm upadł.
Czy głów siedem, czy dwadzieścia, nie ma już znaczenia.
Porzucają ludzie biedę. Idą świat odmieniać.
Dekrety i przyzwolenia pokryją stopami.
Ma energii czarna ziemia więcej niż dynamit.
Ktoś na pewno ją przeorze, a może wypali
i czy było lepiej - gorzej, nowe będzie chwalił.
Nie pomoże hipokrycie kryzys przy rozkwicie.
Demokracja - wegetacja to także jest życie.
Nie przebiera w słowach teatr. Odsieją je ludzie.
A kto zasiał - będzie zbierał i po swoje pójdzie.
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
