Marek Gajowniczek, 18 maja 2015
Wielkie polityczne tuzy, historycy, profesura,
reżyserzy i blogerzy i artyści, ludzie pióra,
wiele światłych stowarzyszeń, mając społeczne poparcie,
rezygnuje, jak ja słyszę, z dalszej walki już na starcie.
Dotąd byli nieskuteczni i odpadli w pierwszej turze.
Agresywni. Często wściekli. Jakoś nie chcą walczyć dłużej.
Czy poszli do Kamedułów? Czy potrzeba znów Zagłoby?
Wcześniej nie mieli skrupułów, za to śmiałość i sposoby.
Teraz tylko wolą nieba swoje słowa podpierają.
Wtedy, kiedy rąk potrzeba, oni ręce rozkładają.
Opozycjo z bożej łaski! Zadymiarze i hajterzy!
Nie czas czekać na oklaski! Trzeba razem znów uderzyć!
Patrioci sprzed kamerki i wykładowcy z You Tube
i portalowi prześmiewcy! Trzeba wspólną podjąć próbę,
a nie jątrzyć, debatować. Większość wcale was nie słucha!
Czas się łączyć! Demonstrować! Przywoływać znowu Ducha!
Marek Gajowniczek, 18 maja 2015
Trwa dokładna analiza,
lecz zwolennicy Kukiza
nie widzą świata w skowronkach.
Nie zagłosują na Bronka!
Przeważyła już opinia,
że chociaż partyjna linia
często wspólna jest dla obu -
Bronek więcej zebrał "jowów".
Widać, że tu stara gmina
bardziej Bronka stronę trzyma,
ale za to wszyscy inni,
nie chcą uznać, że są "winni..."
Telewizja - rzecz wiadoma,
przez kogo jest obsadzona.
Ten zawinił - Qui bono!
Za debatę weźmie słono!
Marek Gajowniczek, 18 maja 2015
Wielkie boje zakończone.
Pojedynek Duda - Bronek
na punkty jest rozstrzygany.
Prowokator stał u bramy.
Ten sam gość, co był pod krzyżem,
potem z Bronkiem znał się bliżej.
Zachowywał się jak klaun.
Był tam również prezes Braun.
Było wielkie widowisko.
Na niebiesko było wszystko.
W świat poszło na pierwszej linii,
że jesteśmy też współwinni?
To był najsilniejszy cios.
Zadał go Bronek na głos,
aż zachwiało przeciwnika.
Taka to jest polityka.
Nikt nie upadł w niej na deski.
Kolor wszędzie był niebieski.
Nie wiadomo, kto był lepszy.
Bronek wyszedł trochę bledszy.
Marek Gajowniczek, 17 maja 2015
Powiedział mi pewien student,
że już zda się psu na budę
i dyskusja i debata.
Będzie zmiana. Mała strata.
Powiedziała mi dziewczyna,
że tak skończy jak zaczynał.
Nagle i niespodziewanie.
Nie pomoże nic gadanie.
Dotarło też do mnie w grypsie.
Zza krat słychać było: Ryp się!
Na obietnicę amnestii.
Ktoś poprzednio ją przekreślił.
Usłyszałem od kibola,
że wyjechać już by wolał
niż się nadal zmagać z bólem.
Czuje wciąż gumową kulę.
Powiedziało dziecko w szkole...
Nie powtórzę. Zmilczeć wolę.
Domyślicie się - dosadnie,
że na pewno ktoś tu spadnie.
Wszystko sprawką jest Kukiza.
Młodzież nie chce ... lizać
ni hrabiemu, ani damie.
Próżne już debatowanie.
Marek Gajowniczek, 17 maja 2015
Posłuchaj i się zastanów.
Prezydent, za zdradę stanu
skazany na śmierć. W Egipcie.
Tam się wszystko dzieje szybciej,
ale to ten sam jest świat.
U nas jeszcze względny ład,
lecz obawy są już wielkie,
że tu może środki wszelkie
chronić będą rząd i władzę.
Niewiele chyba przesadzę
pisząc: Jest kampania ostra!
Żadna sprawa nie jest prosta
i wszystko się komplikuje.
Nocna zmiana obraduje.
Sztaby są w wielkiej panice.
Konkurenci na ulicę
przenoszą wyborcze boje.
Patrzę na to i się boję,
że się też zamieszać może,
gdy afera przy wyborze
znowu się pokaże jakaś
to i u nas będzie draka.
Zamiast grać w otwarte karty
stroją sobie z ludzi żarty.
Z demokracji ktoś tu kpi.
Wytrzymajmy kilka dni!
Marek Gajowniczek, 16 maja 2015
Czy wystawię publikacje przebogate
oraz siebie gdzieś na pokaz w Noc Muzeów?
Przecież mogę być ciekawym eksponatem.
Zapytała mnie sąsiadka. Nie wiem czemu?
Nie mam biurka. Ma je w domu tylko wnuczek,
a bez biurka - cóż to znowu za figura?
Nie pokażę nic nikomu. Nie nauczę.
Już muzeum swoje ma literatura.
Ma portrety, dedykacje, gabinety
w których kiedyś urzędował Iwaszkiewicz,
a ja nie mam gabinetu już, niestety,
ani nagrań tak ciekawych jak Piesiewicz.
A i Grochów to jest przecież nie to samo,
co siedziba naprzeciwko Uniwerku.
Co najwyżej wyjdę w nocy z pewną damą.
Posiedzimy na ławeczce tu na skwerku.
Marek Gajowniczek, 16 maja 2015
Zebrała się nocna zmiana.
Wymieniona. Nie ta sama.
Kto ma radzić? Ciągną losy.
Panowie! Policzmy głosy
Doświadczenia są bogate.
Minęło już wiele latek.
Sporo łysin. Siwe włosy.
Panowie! Policzmy głosy!
Tym razem przyszły dwie panie,
ale nikt nie zważa na nie.
Nagadały się już dosyć.
Panowie! Policzmy głosy!
Zasmuceni, ale dumni.
Mają przecież Szefa Unii.
Mają stołki i kokosy.
Panowie! Policzmy głosy!
Rachunek wciąż nie wychodzi.
Naród może się nie zgodzić.
Partio! Łeb popiołem posyp!
Panowie! Kto liczy głosy???
Marek Gajowniczek, 15 maja 2015
Chłodno wieje zimna Zofia.
Wiać - to nie jest filozofia.
Odlot łatwy - trudniej wrócić.
Choć "Nie rzucim..." jednak rzucić.
Takie maja są zwyczaje.
Nie mają ich inne kraje,
a my mamy ochłodzenie.
Maj sprowadza nas na ziemię.
Przymrozkami i deszczami,
mgłami, dżdżami i dreszczami,
kałużami na ulicy -
schładzają nas ogrodnicy.
Majowe stygną emocje
i sondaże i promocje,
notowania, zapowiedzi,
uwaga tego, co śledzi.
Potem, już szybko po burzach,
nowy obraz się wynurza.
Wszystko spływa do Bałtyku,
wraz ze zbitym z pantałyku.
Razem tym, co z drzewa spadło.
Słońce wysuszy mokradło
zawiedzionych porą łez.
I wtedy znów buchnie bez!
Marek Gajowniczek, 15 maja 2015
Odchorujesz chyba ten tydzień,
bo jest chłód i zimny wiatr,
a ty znowu na wiec gdzieś idziesz.
Już nie jesteś młoda. Masz już bagaż lat.
Te występy przecież są śmieszne.
Mój parasol z domu weź.
Dziś w prognozach są deszcze.
Masz występów wszystkich zapisaną treść.
Ta kampania wasza nic nie da.
Rozstrzygnięto wszystko już.
Ciebie tylko jeszcze potrzeba.
Na ten wiatr i na ten telewizji kurz.
Ten szalik jest jaskrawy.
Gdzieś zielony jeszcze masz.
Niepotrzebne już są zabawy.
Tam ci jeszcze przecież upudrują twarz.
Taka śmieszna jesteś z tą miną.
W telewizji taką zrób.
Już nie jesteś młodą dziewczyną,
a tu tyle nagrań, ustawień i prób.
Niech już wreszcie wygra ten Duda.
Poplątany jest ten maj.
Nie wierzyłem, że wam się uda.
Jest już późno. Idź już. Jeszcze buzi daj!
Marek Gajowniczek, 15 maja 2015
Błąd popełniono przy walce z bólem.
Stymulowano nie tę półkulę.
Pacjent był senny oraz niemrawy.
Szybko podjęto próbę naprawy.
Słuchawka teraz jest w drugim uchu.
Lepsza jest sprawność. Więcej odruchów.
Widać energię i pobudzenie.
Nieodpowiednie było leczenie.
To naturalne, że w pewnym wieku,
coś się przestawić może w człowieku,
który od dziecka jest dyslektykiem.
Potem widzimy złą politykę.
Za późno trochę zauważono,
która tu była właściwą stroną.
Pomyłkę dostrzegł asystent - żyd.
Wiele stracono i jednak wstyd.
Gdy ktoś popełnia tak wielką gafę,
to nie pomoże nawet Metafen.
Nie wszystko można wszczepić od nowa.
Człowiek już stary i jeszcze głowa!
A ta do końca jest niezbadana,
nieprześwietlona, nieostukana.
Ma stymulator - pamięci krążek,
jednak nie widzi wciąż pewnych książek.
Mówią: - To może być Syndrom Wsi,
gdy coś z przeszłości ciągle się śni,
przez to zaburza zdrowe myślenie,
a w kraju marne jest wciąż leczenie.
Żadnym reklamom nie można ufać.
Nie ma pieniędzy. W kasie posucha.
Brak zaufania. Widać panikę.
Nerwowy chirurg czeka z nożykiem.
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
