Poezja

rudą ziemi wydarty na strzępy
a już mnie niosą godzin zastępy
do pieca 
w samo południe płynnego
pod martensem
 
płynę ku formie i aż się trzęsę 
pod piekielnym mianem
jak lubieżny bies
 
oto ja twardy plastyczny
w rdzawym zachodzie słońca
wieśniak 
st3s