Poezja

zacięła się pepesza
tak
czasem się zawiesza
kiedy jej  czas na serię
 
a miała służyć wiernie
wypluwając łuski
tratatata na oślep
z rozpalonej buźki
 
do celu po trupach
a tu 
dupa
rach ciach zgrzyt
shite!
no żesz! wypluj to  wreszcie!
z siebie
że jest ci ze mną... no jak?
no... nie wiem