Poezja

wszedł w nią rutynowo  dobywając ciche
jęknięcie
powtarzał więc raz po raz 
miarowo 
zawzięcie
z premedytacją kręcąc  aż po kakofonię
chwycony  przez  pośladki
do bólu  przynależnym  wojnie
oddał się chwili 
aby po niej  skonać
lecz czegóż mógł sam jeden 
szerszeń
z niewiastą dokonać