Poezja

kiedy wyciągam ręce w niebo
i wiatr wiosenny je owiewa
kiedy dzień dobry mówię drzewom
jakby w nich inny dzień dojrzewał

zdejmując szarość smętku zimy
okrywam je nadzieją wiosny
gdy myśl cieplejsza niż myślimy
choć brakiem słońca tylko złości

kiedy próbuję nagim klonom
przykleić do gałęzi liście
w trawy tchnąć żywą już zieloność
i czekać ciebie - wiosny przyjście

znane od dawna z kalendarza
wiatr porwał w chmury - przez minutę
poczułem w sercu - to się zdarza
nieokreślony dziwny smutek

który zostawił cień za sobą
ginącą zmarszczkę gdzieś w kałuży
jeszcze wspomnienia - ach ta młodość
wiosna każdemu miłość wróży