Poezja

Na starość nawet myśli się marszczą
poorane bruzdami tracą świeżość i błysk
zapisane rzędami na ostatnich stronach życiorysów 
wilgotnieją 
zarastają kurzem

od czasu do czasu wyglądają zza świętych obrazów 
z nadzieją 
a może tylko z żalem i smutkiem 
układając się z przeznaczeniem 
które obrywa kartki z kalendarza 
i biegnie
biegnie
jak nigdy dotąd

a ty przestawiasz kroplówkę ciągle na drugą stronę łóżka
jakbym nie miał serca

po lewej