Poezja

las pachnie wiecznością
ciepłą jesienią grzybami wrześniem
idąc wydaje się że stąpasz po czarodziejskim dywanie
toniesz w miękkim zielonym mchu
kwitnących fioletowych wrzoścach

pod stopami szeleszczą złote liście dębiny
trzeszczą rozdeptywane patyki suche szyszki
zabłąkana mrówka szuka właściwej drogi

twój cień nabiera kształtów