21 kwietnia 2012
Wartości utracone
Idziesz gdzie tłum
głuchy na szum
Serce czy dusza
To Cię nie rusza
Kręgi schematu
rutyną bez smaku
barwione dni losem
straconym patosem
Wstajesz by śnić
idziesz by stać
biegnąc za drugą
kukiełką człowieka
Cicha fascynacja
emocji frustracja
w błocie zaginionych
chwil utraconych
Etos słów trudnych
echem snów brudnych
kroczysz tam i tu
gubiąc życie znów
Czego pragniesz
w chmarze chmur
depcząc wartości
szukane wsród bzdur
Rzeźbisz dni grzechem
krwią znaczysz siebie
zalewasz złym cieniem
własne zrozumienie
Niech czas pochłonie
istnienie zniszczone
maskę jednostki
wartości stracone