23 kwietnia 2012
nieobecnym
Nieobecnym pomników
nie postawię.
Zapamiętam, lub wyrzucę
z pamięci.
Nieobecnym nie oddam
prawa głosu.
Własne będę rozpisywać
im dialogi.
Jak kukiełki w teatrze
porozstawiam,
będą robić co fantazja
mi podsunie.
Będą śmieszni, kiedy przyjdzie
mi ochota,
będą smutni, gdy to właśnie im
rozkażę.
Będą tańczyć, kiedy włączę
im muzykę,
Będą cicho, gdy nakażę
im milczenie.
A, gdy zmęczę się zabawą,
to odejdą.
I nie wrócą.
Nie zatęsknię.