Poezja

kiedy wszyscy wokół wciąż masowo toną
ciężko utrzymać się jakoś na wodzie
łatwo wypełnić płuca wodą słoną
zginąć bez wieści gdzieś w bezdennym chłodzie
ledwo co trochę tlenu sobie łykniesz
inni uwieszą się ciebie jak kłody
byle do góry niechaj inny zniknie
zawiść nie patrzy czyś stary czy młody
czasem tonący brzydko nas się chwyta
nie bacząc na to co drugiemu czyni
sezon topielców pięknie nam rozkwita
no i skuteczne podkładanie świni