Poezja

przechodząc
z jednego w drugie
z drugiego w dziesiąte
z nieistotnego w nieistotne
drogą wklejoną w obwód koła
gdzie narzucony punkt wyjścia
jest oczywistym punktem dojścia
potykając się wciąż o te same słowa
żywiąc kombinacją do znudzenia 
tych samych błędów śniąc 
upośledzone nadzieje
dokąd dojdę kto 
dojdzie kim
odejdę i 
po co