Proza

Arsis, 18 października 2021

Pacyfik: sen wiekuisty

I

Eniwetok *

Uderzają mnie w twarz jaskrawe prześwity słońca, które wytryskują spomiędzy kołyszących się, palmowych liści. Drgają i migoczą. Tworzą efekt stroboskopu…
Musiałem chyba dostać ataku epilepsji… Odzyskuję przytomność, ale w zupełnie innym miejscu i czasie… (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 12 października 2021

Sabaudiana

(To kawałek płonięcia którego nie należy brać dosłownie, raczej jako zobrazowanie bądź metaforę - pasji. Ale niektórym podoba się takie pisanie, i im właśnie tę wrzutkę dedykuję.)

Czy mam żyć, jakby tego krateru, tej czarnej dziury - nie było? A więc szukać zadowolenia w (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 11 października 2021

Postaci - szkic do nigdy-nie-napiszę

1. Taki młody chłopak, z brzuszkiem i brązowo-rudym zarostem, długawymi włosami, chodzi w berecie i szarej koszuli, niezbyt wysoki, entuzjastyczny. Nie znamy jego wcześniejszej historii, poznajemy go dopiero w rok po nawróceniu. Możemy się tylko domyślać, że wcześniej był takim w miarę (... więcej)

liczba komentarzy: 5 | punkty: 4 | szczegóły

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 9 października 2021

Pocztówka z Amsterdamu

Sterylną ciszę szpitalnego pokoju zakłóca cichy głos radia. Pieter van de Brick jest nieco skrępowany sytuacją, ale wie, że musi trzymać fason. Jego matka, Pauline Maria van de Brick, leży na łóżku i uśmiecha się do niego. Nie jest chora, jest po prostu, zwyczajnie, zmęczona życiem. (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 19 września 2021

Miniatura

1. Pewien Marokańczyk potrafił grać na flecie i gwizdać. Jedna z jego pieśni opowiadała o tym, jak muchy pożerają oczy marynarzowi, który leży zapity między beczkami zjełczałych ryb. Służyliśmy na jednym frachtowcu, jemu Bóg pozwolił ocalić muzykę - a mnie w zamian dał wiersze. (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 17 września 2021

Wystarczy, że kochasz mnie

Wystarczy, że kochasz mnie

Zamykasz oczy, gdy mrok szeroko patrzy przez szkło ,powieki opadają, widzisz mnie wciąż moknę na deszczu na jednym z dworców. W dłoni z przepustką na kilka godzin, wiem wystarczy nam kilka minut. Nie potrafię się obudzić przywitać się ze świtem ,gdy z boku (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 11 września 2021

Heksaptyk chłopski

(Na motywach powieści pt. „Chłopi”, Władysława St. Reymonta)

I

Kuba

Przekręcasz się z wielkim trudem, leżąc na wprost wywartych wrót. Wystawiasz drżącą rękę ku srebrzystej smudze księżycowej poświaty, ku wirującym powoli cząsteczkom kurzu. Zimno, coraz większe zimno. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 7 września 2021

Ballada o brzydkim lirniku

Patrzeć, ale niczego nie wiedzieć. Błagam, pokochajcie moje maski, które są conajmniej równie prawdziwe, jak mój młodo więdnący fiut. Coś jednak przenika do wewnątrz z obwisłego brzucha, pocieszam się tylko tym, że ani ciało ani twarz ani oczy - nie są moje. One należą do Molocha. (... więcej)

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 7 września 2021

Przechadzka

Symbolika wody. Zanużenie w wodzie symbolizuje śmierć. Wychynięcie z wody na powierzchnię symbolizuje nowe życie. Oglądałem jakiś czas temu klip o tym. Klip jest prosty. Wpada aktor czy model do kadzi. Jest ciemno, kamera scentrowana na kwadratowej kadzi. Fizycznie wyrzeźbiony, wpada dramatycznie, (... więcej)

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 5 września 2021

Diana

Niewytłumaczalna niepewność przy stawianiu kropki. Kafkowska chorobliwość w najczulszym punkcie - w punkcie skupienia. Bóg, który się mną bawi, jak dobrotliwa, złośliwa, gotowa strącić - matka. Synku... życie jest kpiną - powiedziała mi gdy zaczynałem rozumieć.

Uciekałem dotychczas (... więcej)

liczba komentarzy: 12 | punkty: 5 | szczegóły