Proza

Florian Konrad, 20 stycznia 2018

Aegikranion cz. I.

I. Dravenizm

Nieznośna ciężkość. Zgrzytam zębami. Jest tak gorąco, że moje - jak zawsze czarne - ubranie zaczyna się topić.
Dżinsy i sweter rozpływają się, bieleją. Zaraz będę mieć na sobie jasnego gluta, cieknącą quasi - papieską sutannę.
Tu każdy kolor płowieje. Żar. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

smokjerzy, 18 stycznia 2018

Dobranoc (1)

Była noc. Księżyc wlazł na swoje ulubione drzewo.
Jestem głodny jak człowiek - zawył wilk. Zeżarłbym Wszystko.
W nogi! Wilk zmienił orientację! - wrzasnęło drzewo.
Błąd logiczny - z satysfakcją warknął wilk. Drzewa nie mają nóg.
Mam w dupie logikę - zapiszczało drzewo. Zwiewam. (... więcej)

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Leszek Czerwosz, 17 stycznia 2018

Exe wersja 2084

Winston dostał się wreszcie do upragnionego Departamentu Biologii. Obiecali mu nawet etat za całe dwa tysiące. Jeśli się sprawdzi. Czuł, co prawda, obrzydzenie, ale sprawdzał się, gdy monitorował emocje. Nie, nie swoje. Przecież, że nie swoje. Właściwie niczego nie musiał kontrolować (... więcej)

liczba komentarzy: 7 | punkty: 3 | szczegóły

Florian Konrad, 15 stycznia 2018

Rozprost cz. II- ost.

Impreza, choć trudno ja tak nazwać, spotkanie towarzyskie, zaczęło się rozkręcać.
Przygłuszony alkoholem jąłem opowiadać językiem para - staropolskim, niestworzone historyje, farmazony o zastępach anielskich, edenach, jakie widziałem podczas długich lat nieprzytomności. Oto byłem (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 14 stycznia 2018

Rozprost cz. I.

- No, to pobawimy się w pana Twardowskiego - uśmiecham się szelmowsko zdejmując bluzę. Teraz tiszert. Buty, spodnie, bieliznę. O, jeszcze zegarek.
Golusieńki jak święty ankarski, staję przed lustrem. ,,Kaloryfer", bicki...paker nad pakerów, krótko mówiąc. Aż żal opuszczać takie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 12 stycznia 2018

Cudowron

Ból stawał się coraz bardziej dokuczliwy.
Do wczoraj były to jedynie gryzące mrówki, podskórny kopiec drżących od prądu, świetlistych, fluorescencyjnych owadów, które darły mięśnie, szatkowały je szczękoczułkami.
Żuwaczki pełne krwi. Koszmar przeradzający się w jeszcze większą (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 11 stycznia 2018

Stopuś

I

W dzieciństwie, przypadającym na lata 90. XX wieku ( a myśleliście, że którego?) miałem tylko trzy kanały w tiwi.
Serio, Jedynka, Dwójka i Polsat. Zero anteny satelitarnej, kablówki.
Dla obecnej młodzieży brzmi to pewnie jak horror, opowieść z krypty. Gdy dodam, że (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 11 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.VI.- OSTATNIA)

XIV. Aktor atomowy

Zdefiniuj mój kraj i imiennika, który się otruł. Nosił taką samą nazwę, wszak Florian to jedynie ksyw, imię zastępcze, atrapa z kartongipsu i porannej rosy, wydmuszka powstała ze zbuka, zepsutego parę milionów lat wcześniej jaja tyranozaura.
Udaję postać uciekła (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Florian Konrad, 10 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.V., PRZEDOSTATNIA)

Biorę głęboki wdech. Prawdopodobnie ostatni. Potem nie pooddycham.
I wtedy, niczym w filmach akcji, dosłownie w ostatniej chwili, pośród coraz głośniejszej litanii obelg i zapowiedzi co i gdzie zostanie mi wsadzone, a co spotka moją siostrę, matkę, w ogóle całą rodzinę, słyszę warkot. (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 9 stycznia 2018

Zmysły zewnętrzne (cz.IV.)

XII. Prozodia, poezodia.

Dwóch płanetników, ożywionych topielców, smętnie człapie przez miasto. Zostawiamy za sobą mokre i cuchnące martwym rastamanem, ślady. Nieliczni przechodnie patrzą spode łbów; niektórzy, zwłaszcza dzieci, parskają śmiechem. Trudno się dziwić - wyglądamy (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły