Poezja

I wsiada Noe
na swoją łódkę
i mówi:
"Wole
 
(tam nie ma "ę",
bo on nie woli,
choć wola jest od Boga,
on, moi mili,
zwraca się do woła)
 
ja tobie dałem kłódkę,
na przechowanie".
Wół nic nie mówi,
wół żuje.
 
A Noe myśli:
"Zwierzęta to chuje!
Mam ja tu z wami
boskie skaranie".