sam53, 26 february 2025
noc przed nami - sen krótki - kilka kroków po tęczy
jak po moście nad rzeką pełną życia po burzy
kiedy błękit nas łączył delikatnie wiatr pieścił
w mgle skrywając marzenia które teraz chcę zbudzić
pocałunkiem pieszczotą niech nasycą się usta
niech się dłonie odnajdą nim wybuchnie poranek
sen przy tobie na jawie pewnie sam się rozhuśta
a most z serca do serca niech na zawsze zostanie
niech zostanie w bukietach - w różach liliach stokrotkach
niech ich wonią przesiąknie - nim rozkwitną w purpurze
wiesz jak cudnie na moście pośród kwiatów się spotkać
i zostawić ci serce - serce kocha najdłużej
sam53, 25 february 2025
najpierw dzień wstaje - słońce później
muzyką wiatru budzisz pamięć
chcę zapamiętać chwile muśnięć
twych ust gorących powitanie
zaszaleć pierwszym pocałunkiem
w szepcie odnaleźć okrzyk duszy
nim świat rozkoszą nam odfrunie
a słowo głębią uczuć wzruszy
w nienapisanym jeszcze wierszu
gdzie każda fraza żyje chwilą
a spacer z tobą nawet w deszczu
pachnie miłością raz na milion
sam53, 24 february 2025
rozpłakały się brzozy - wiosna cała we łzach
mgła zajrzała do okien oczami tajemnic
wiatr zmęczony po nocy - nagle znów się zerwał
w taki dzień cisza w domu - chociaż licho nie śpi
deszcz rozgadał się w rynnie - rozdzwonił parapet
na firankach wspomnienia zapięte ażurem
nawet pająk wlazł w szparę i w futrynę drapie
chmury niebo przykryły - nie wiadomo które
gdy wieczorem w zachwycie wtulałaś się w siódme
a deszcz siąpił i siąpił z pytaniem co dalej
uwierzyłem że dzisiaj znów przy tobie usnę
a to licho co nie śpi - niechaj nie śpi wcale
sam53, 23 february 2025
żebyś tak nagle poczuła bluesa
i poszła ze mną w tango ogniste
mógłbym cię z ramion już nie wypuszczać
do tchu utraty szalałbym w twiście
w sambie kołysał gdy biodra jeszcze
gotowe płynąć rytmem południa
tańczył po zachwyt - lubię to przejście
kiedy w lambadzie ciało rozluźniasz
i pierś napinasz - cała się prężysz
aż świat wiruje kręci się wzrusza
zatańczmy chwilę z tych najpiękniejszych
w tangu chcę ciebie
chce moja dusza
sam53, 23 february 2025
mógłbym nie pytać ciebie o wiersze
każdemu coś bardziej się podoba coś mniej
mógłbym nie pytać o miłość
przecież każdy człowiek kogoś kocha albo nienawidzi
nie pytałbym czy pójdziemy do łóżka
to jest ważne gdy ma się dwadzieścia trzydzieści lat
a może i nie jest
najważniejsza jest miłość
człowiek obdarzony naszym uczuciem - nasze "wszystko"
który niekiedy miewa swoje humory
sprawiając nam przykrość
cóż wiemy o miłości o życiu mając osiemnaście lat
jakie mądre decyzje podejmujemy
kiedy trudno ze sobą choćby porozmawiać
- zazwyczaj nie ma o czym
nie znając drugiego człowieka powierzamy mu swój los
no może trochę znamy - bo cieszy nas seks
czy coś więcej cieszy
jedni kłócą się ze sobą i przepraszają
inni odchodzą bez przeprosin
gdzieś zapodziały się odpowiedzialność honor słowo
jeszcze teraz staram się
zrozumieć słowa na kilka dni przed rozstaniem
- przecież z poezji nie wyżyjesz
- po co ci to
a ja żyję i piszę
Poezja została ze mną - moja Miłość
sam53, 21 february 2025
czy chciałabyś tę miłość kokardą przewiązać
kiedy dzień pierwszy z brzegu jak każdy ponury
nawet słowo gdzieś w środku ledwie drugie trąca
a ty duszą i ciałem bardziej kochasz góry
bliżej ci do wspinaczki po ostrych kamieniach
i do mgieł pełzających po krawędziach grani
bliżej dalej obłoków gdy dotykasz nieba
podpisując się wierszem z Łodzi do Pabianic
jak wysoko są słowa po które wciąż sięgasz
czy piękniejsze o wschodzie kiedy słońce wstaje
ile ciebie jest w kocham w codziennych zaklęciach
gdy dzień dobry przed nami to już Himalaje
sam53, 20 february 2025
budzisz się - pusta poduszka
i sen z którym nie wiadomo co począć
wiem życie nie jest idealne
a naszym myślom bliżej do siebie w snach
dłonie przekazują sobie nawzajem ciepło
spojrzenia szukają jednego punktu odniesienia
na ustach kwitną pocałunki
nie pytamy siebie o przyszłość gdy nadzieje w kokardach
.
byłoby zbyt pięknie
przejść się we dwoje wstęgą Moebiusa
nie wracać do przeszłości w zagiętej przestrzeni niedomówień
przecież miłość nie kończy się na pustej poduszce
gdy na wykrochmalonej pościeli
zaczynamy układać się
niczym słowa w scrabble
sam53, 19 february 2025
światło coraz więcej światła
słońce wyżej chyba cieplej
herbata z imbirem
odpowiedź na uśmiechnięte dzień dobry
myśl zatrzymana na chwilę szczęścia z tobą
.
przypominam sobie niewyszeptane słowa
gdybyś napisała wtedy wiersz
z nagłym zaskakującym pocałunkiem
wilgotnym jak ziemia pod przebiśniegiem
zostawionym na ustach na jutro
jak słońce gotowe nas głaskać
po delikatnie rozpalonych twarzach
przeznaczeniem które wiąże nas
pierwszymi wiosennymi promieniami
sam53, 18 february 2025
rzucili go zaraz po studiach na warmińską wieś
z pocztą szkołą kościołem i ośrodkiem zdrowia
w tym ostatnim zastał nadwyrężony fotel dentystyczny
kilka opatrunków strzykawkę pamiętającą drugą wojnę
.
już następnego dnia pojechał do Olsztyna w zasadzie po wszystko
gdy wrócił pod drzwiami gabinetu zastał kolejkę cierpiących
wieść o nowym dentyście rozeszła się po wsi lotem błyskawicy
to były czasy gdy informacje przekazywano sobie z ust do ust
.
przyjmował do późnego wieczora rozmawiał z ludźmi
pracował sam bez pomocy dentystycznej - czuł się potrzebny
tym bardziej gdy w niedzielę na mszy z ambony przywitał go ksiądz
który po kilku dniach odwiedził go w gabinecie
.
niewiele starszy proboszcz pierwszy zaproponował - mów mi Jarek
kawa kieliszek koniaku no i podstawowy przegląd uzębienia
tak mniej więcej przebiegało poznanie się elit w parafii B.
z zaproszeniem na plebanię - wpadnij w czwartek na "Kobrę"
.
w międzyczasie nasz dentysta poznał nauczycielkę ze szkoły
miłą urzędniczkę z gminy no i traktorzystę z niedalekiego pegeeru
który obiecał załatwić przegląd techniczny samochodu
z pobliskiego miasteczka na cotygodniowy dyżur zawitała młoda lekarka
.
razem z dzień dobry zatrzymała na chwilę wzrok na naszym bohaterze
to spojrzenie musiało mieć w sobie niemałą moc przyciągania
bo już w następnym tygodniu zanim lekarka zaczęła przyjmować chorych
odwiedziła kolegę po fachu w jego gabinecie
.
podobno tego samego dnia po południu widziano ich
na kawie w miasteczku a może na czymś jeszcze
podobno dentysta zrywał dla późniejszej doktorowej lilie w stawie
a samochód widziano i w lesie i nad jeziorem
.
nikt we wsi nie chciał wierzyć że można wstać raniusieńko
żeby obejrzeć wschód słońca
wszak były to czasy bez "Klanu" bez "M jak Miłość" w telewizorze
nie pamiętam czy pierwszy sekretarz posiadał takowy odbiornik
.
wiem że najstarsi mieszkańcy wsi do tej pory wspominają doktora
sam53, 17 february 2025
słyszę ją kiedy rośnie pośród przebiśniegów
albo tryska zielenią wypachniona majem
każdym rankiem z dzień dobry z pocałunkiem w biegu
kawy też nie dopija - zawsze pierwsza wstaje
swoim ciepłem przywraca senną woń w poduszkach
mierzy cienie pomiędzy kuchnią a pokojem
zatrzymuje dwa słowa na gorących ustach
zapisując melodię kluczem wiolinowym
między sercem a sercem niezwyczajną magią
która pędzi w szaleństwo wciąż spragnione ciała
kołysane spełnieniem gdy gwiazdy nie gasną
kiedy czas skleja dusze a miłości mało
ps. tekst poprawiony
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
