Poezja

Yaro, 1 lutego 2025

kwiaty na poddaszu

kwiaty na poddaszu
puste koperty
dym fajki błądził po poddaszu
przekwitały nadzieje z
zapachem dębowych mebli

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Misiek, 1 lutego 2025

Jak wieść wcale nie gminna niesie
był sobie dzięcioł w pewnym lesie
który nie tylko wciąż stukał w drzewa
lecz także udawał jak ładnie śpiewa

Jak słowik albo choćby skowronek
przemalował też dziób oraz ogonek
i rozległy się liczne chóry ptasie dokoła
tyle że w wykonaniu samego dzięcioła

Kos i szczygieł spytały czy może guza szuka
miast kogoś udawać w drzewa niech stuka
nie zabrakło głosu kosa a nawet dzwońca
trzeba to załatwić raz i do samego końca

Co z tego że on dzięcioł się nazywa?
jeżeli pod inne ptaki się podszywa
a słowik i mazurek na to też dodają:
bo dzięcioły przecież nie śpiewają

Co dnia wyśpiewuje te nieswoje trele
aż sowa mruknęła ,że tego już za wiele
trzeba postawić ultimatum i zawczasu
**********************************************
dzięcioł nie posłuchał i wyleciał … z lasu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

zostań

w dłoniach niesiesz ciepło
zostań tu jeśli chcesz
dniem na stole chlebem
w spojrzeniu widzę
oddajesz pocieszenie szeptem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

zostań tu jeśli chcesz

jestem z tobą
moja szansa szansą
zostań moja panną

w spojrzeniu widzę wody głębokie
jak rowy tektoniczne na Pacyfiku

w dłoniach niesiesz ciepło z Yellowstone
gejzerem w słowach

oddajesz pocieszenie szeptem na sen

zostań tu jeśli chcesz moim dniem na stole chlebem
czystym spojrzeniem poranka oddechem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

skoszarowani

po ramiona długie włosy
gdy wiało przysłaniały oczy
fryzjer maszynka i zero
nie poznaję siebie

słucham innej muzyki
kolegów się nie zmienia
tylko dom na koszary
wcielili do wojska kudłatego
w lustrze odbicie szeregowego

dzisiaj świeciło słońce
wpada promień
rzuca na podłogę cień
czuję ciepła dotyk to ty
w moich marzeniach

przepustki jak nie było
tak nie ma podpadłem
nie wykonuje rozkazów należycie
biorę wszystko na logikę
tutaj nikt jej nie egzekwuje
beton siła bez rozumu
pot łzy pełno bólu do domu daleko
może już śpisz z kimś innym
życie bywa brutalne

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 29 stycznia 2025

Przypomnienie

uda podnoszą się na rowerze
jest dzień sprzed lat, upał, czas lata
rzeki w głowie, w ciele i na zewnątrz
rzeka czeka, trzeba znaleźć miejsce
przycupnąć z żabami, jaszczurkami i chmurami
koledzy słońca
Leśna Pani i Pasterz Saren daleko na horyzontach
rzeka rozbrzmiewa kolorami, krzykami, dotykami
wysoko podchodzi, zagarnia stworzenia na brzegu i czas
ryby pod powierzchnią są na wyciągnięcie ręki,
wino szumi
zaszyci w gąszczu czekamy na wielką rybę,
która nas porwie

rzeka zalewa, porywa dusze do morza, my jeszcze na brzegu
dusze zmieszają się i odnowią w nowe postacie nas wszystkich
lata wierszy przypomną w pracy i szkole i w szpitalu,
w prozaicznym życiu i w innych życiach
nie trzeba stawiać wszystkiego na jedną kartę
karta młodości żyje i odnajduje się na jawie
wszystko się może zdarzyć, czekają nas odnowy
życie nie ma końca, poziomy coraz wyższe dla ciał i dusz
nie jakieś zatrzymania w grze
czujesz ciałem i duszą wzrastanie rzeki i pęd
rzeka gubi się i odnajduje w nieskończoności
dzień młodości

Obmywam się w bogini jak starożytny ofiarnik.
Pozbywam brudu i strachu przed życiem i śmiercią.
Jest tam Asparagus, jest turkuć pływak.
Wyrastają nam skrzydła i błony i płetwy, serca i mózgi,
Armia Życia.
Przyszłość woła okrutne dzieciaki.
Falom życia i doskonałości pozwól płynąć.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

czy warto

ostatnia rozmowa z tobą
roztrzaskała szklany klosz
trudno posklejać z kawałków
własnych kompleksów
układam na nowo by rozjaśnić
to co zaszło
między horyzontem a mną

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Misiek, 29 stycznia 2025

Wehikuł czasu

z prędkością
prawie
nie do ogarnięcia
leciał w stronę
świetlanej przyszłości

po roku świetlnym
zamiast światła
ujrzał
setki meteorytów

jeden
największy uderzył w wehikuł
rozbijając go na tysiące atomów

na ziemię spadał jako letnie gwiazdy
ale żadna z nich nie spełniała życzeń

on rozpaczał po stracie pojazdu
przewiduje się ulewne deszcze
wraz
z przelotnymi burzami

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Misiek, 29 stycznia 2025

Nowe życie

ostatnie serca uderzenie
jeszcze jedno tchnienie
złożyli mi obie zimne dłonie
zapadła martwa cisza
---------------------------------------
Był pogodny jesienny poranek
kiedy
ginęły ostatnie bakterie
po dużej dawce formaliny

jak w głębokim śnie
ułożonym z marzeń
z magicznej krainy
pogrążony w lodowatym acetonie

czułem jak tłuszcz i woda
znikają ze wszystkich tkanek

obok mnie zanurzona w wannie
piękna dziewczyna młoda
niczym w dniu narodzin
i nikt wtedy nie usłyszał
duszy jej krzyku

mijał czas bez dni i bez godzin

leżałem nagi na stalowym stole
i wszystko zdawało się być ułudą
moje wnętrze wypełniała żywica
wstrzyknięta w ostatnim zastrzyku
przekroczona nieznana granica

słońce zaglądało przez okna matowe

na moim ciele ultrafioletowe
promienie
zrobiły znów ze mnie człowieka
niejako natury cudo

widzę pędzel z jakimiś farbami
pomalowali mnie barwnikami
cały świat stał się taki kolorowy

od moich stóp do głowy
zaraz chwileczkę
przecież ja z całym światem
pożegnałem się już wcześniej

a teraz znów żyję
bez chorób i bezboleśnie
postawią mnie za jakimś szkłem

czas się dla mnie zatrzymał
już tak nie ucieka
będą mnie zabierać na wystawy
podziwiać będzie tłum ludzi ciekawy

zostałem właśnie kolejnym …plastynatem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 28 stycznia 2025

byłaś zagadką

byłaś z najtrudniejszych tajemnic
wyśniona piękna kobieta piwonia
czas leci lata płyną gonitwa za gonitwą
czekałem wracam do domu niezadowolony

myślę o tobie pamięta lecz to nie to samo
płyta gra muzyka kilka ważnych obrazów
szablony w głowie pozostaną zagadką
natchnienie w wierszu coś co przepadło

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły