Poezja

wolnyduch, 25 stycznia 2025

Wyśnij mnie

Dla tych, którzy lubią wiersze o miłości :)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wyśnij mnie mój ukochany,
w kloszach - lasu, parku, sadu,
wśród przestrzeni neutralnej,
z dala od ludzkich dramatów.

Wyśnij mnie nad brzegiem rzeki,
która szepcze czułe słowa -
o radości dusz pokrewnych,
które się musiały spotkać.

Wyśnij gdzieś na morskim klifie,
żebyś mógł w niebo spoglądać -
płonąc jak rydwan złocisty,
by w perlistym brzasku rozstać.

Wyśnij na ruchomych piaskach,
aby w dłoniach mnie przesypać,
bym klepsydrą była czasu,
który dla nas się zatrzyma.

Wyśnij mnie, nim w białe sieci
prządka zima złowi drzewa.
Nim sparzone mrozem serca
w bryły lodu pozamienia.

Wyśnij w jesień, gdy barokiem,
pełnym darów nas obdzieli,
żeby zdążyć tuż przed zmrokiem,
najczarniejszym z wszystkich czerni,

Nawet, gdy jej głębia zmieści
koniec i początek ścieżki…

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

wolnyduch, 25 stycznia 2025

Śpieszmy się kochać posłańców sztuki

Ku pamięci Pana Emiliana Kamińskiego
/napisałam go kilka dni po jego śmierci, która nastąpiła
26 XII 2022 roku/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`~~~~

Trudno się z tym pogodzić,
gdy czas wizjonerów i ludzi Renesansu
wymiera i odchodzi w niepamięć.
Czujemy żal, kiedy wykruszają się ludzie wartościowi,
tacy, którzy tworzą teatry domowe -
z flagami protestów antykomunistycznych,
dobrze wiedząc, czym grożą ich „Bluzgi”, a jednak bluzgają w najlepsze, nie patrząc na ewentualne konsekwencje,
bo wiedzą, że muszą być w zgodzie z ich wewnętrznym ja.

Może tak to już jest, że tych najlepszych Bóg woła do siebie i dlatego Pan Emilian też został powołany, tak, jak wielu innych, znakomitych, choć nie grających na aż tylu instrumentach, które dał mu w darze?

Z pewnością nie tylko dla bliskich, ale i dla wiernej widowni to cios poniżej pasa.
Na dodatek w ostatni dzień Bożego Narodzenia,
który stał się jednocześnie ostatnim dniem życia - wspaniałego aktora i reżysera, wiernego swoim ideałom,
dyrektora teatru „Kamienica”, człowieka wielu talentów, włącznie z literackim.
************

Co roku mniej jest starych mistrzów.
tych, którzy ukochali sztukę,
dziś teatr z filmem mam na myśli,
gdy odszedł ich wybitny uczeń.

Rzadko się trafia taki talent,
gdy człek orkiestra darem z niebios,
którego życie misją tkane,
w pasmach sukcesów oraz lęków.

Teatr „ujutny” przez lat wiele,
chociaż w piwnicach, to wysoko
trzyma poprzeczkę, na trzech scenach,
gdzie duch stuletni się unosi.

Choć nikt nie wierzył, że sugestia
Josepha ziarnem pięknie wzejdzie,**
cudownie, kiedy się marzenia
spełnieniem stają wizjonerów.

Serce kultury dziś w żałobie,
bo odszedł mistrzów ulubieniec,
przez Bardiniego namaszczony
i przez rozmowy z księdzem Jerzym.

Ten, który pragnął, by rozmowa
mogła się toczyć, mimo różnic,
wzorem Helmuta „czas swój wąchał”,***
a strach społeczny śmiechem studził,

Lecz ponad wszystko służył ludziom,
czyż to nie szczytna misja sztuki?

~~~~
*Nawiązanie do słynnego cytatu ks. J. Twardowskiego „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”
**Nawiązanie do broadwayowskiego reżysera Josepha Papp, który sugerował E.K by założył własny teatr, jeśli kiedyś zakończy się komuna.
***Nawiązanie do Helmuta Kaizera, jednego z mistrzów E. Kamińskiego,
wielkiego człowieka teatru, /dramatopisarza, eseisty, reżysera, tłumacza/, który uważał, iż należy być na czasie odnośnie swojego pokolenia, czyli pokazywać to, co jest dla niego ważne - „wąchać swój czas”.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

genialna wariatka

drobna istota z dłutem w ręku
przez przypadek. może przeznaczenie
przekracza próg znakomitego rzeźbiarza
zapadając się w jego tęczówkach
rozbłyskiem na brązie wiązki słonecznej

zafascynowani wzajemnie tworzą
ponadczasowe rzeźby na pograniczu
symbolizmu i impresjonizmu
z czasem pozując niewybrednie
namiętność huśta horyzont

Camille genialnie oddaje
sploty dłoni i stóp wyręczając
odurzona dojrzałym Rodin’em
wie. nie tak miało być. bo druga
otwiera ustami drapieżną noc

on zamyka ją na wieki w „Danaidzie”
Claudel zarzuca miłość w „Wieku dojrzałym”
bardziej wchodząc w głąb. bezkresnej
paranoicznej samotności – nie mogło się
pomieścić w ujęciu więcej niż dwoje

w obłędzie zaślepiona niszczy
dowody genialnego talentu
Rodin nadal patronował jej twórczości
niewiele pozostało oprócz smug na sumieniu
za późno zrozumiał – że on ją też. mocno

ich rzeźby na wieczne dotykanie nieprzemijalności

*
*

umazana gliną do granic będę poprawiać
każdy mięsień i ścięgno gładząc. słowa
najtkliwszym ruchem dłoni
na powrót wydobędę cię z myśli
w najtrwalszej postaci

nie będąc - jesteś dotykalny

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 25 stycznia 2025

Przechodzenie siły i motyle

„Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby.“
Feliks Koneczny

zanikanie zanikania, huśtawka, przechodzenie siły

z miejsca do miejsca, od bieguna do bieguna.
zanikanie zanikania to przechodzenie siły do tworzenia
więc dobro, zło, śmierć, tworzenie mają siłę albo tracą
to przechodzenie siły od-do nigdy nie jest całkowite

dziewczynka, dziewczyna, kobieta, siła, abraksas na huśtawce
abraksas, dobre imię dla kota
dobro, zło, dobre imię dla motyli

dobro, zło to dwa bieguny
ale niekoniecznie wiążą się z biegunowościami życia
kobietą mężczyzną, wiarą niewiarą, tworzeniem niszczeniem
głodem sytością
chociaż bez tych biegunów by nie było przechodzenia siły
spotykania się sił

wola może mieć jakiś wpływ na to obsadzenie sił

*********

Czy wola jest siłą, czy tylko świadomością?
Ale i akt myśli wymaga jakiejś siły, więc wola jest pewną siłą.
Może siłą na sile, okiem na szczycie, lub w fali.
Dobry wybór nie jest złudzeniem, a trzymanie się go, to też jest wola.
Wola wybiera i utrzymuje i unicestwia, albo rezygnuje.

Kule, ośrodki jakiegoś porządku. Na rubieżach już działają inne zasady.
W głąb nie sięgają zaraz.
Toczą brzegi i zamierają. Ale to już obecność dziania się inaczej.
To nie istoty we śnie, pozbawione nagle świadomości.
Porządki są różne, ale zabijanie, cierpienie jest wszędzie.
Pytania o absolutne kryteria - to jak wiejące wszędzie wiatry,
jak obecna wszędzie przestrzeń - wyczulanie się na nie.
Zabijanie można usensownić, np. dewiantów zabijamy i dzikie zwierzęta, gdy atakują.
Styki pół oddziaływania są groźne, bo tam nie wiadomo, co jest dobre, a co złe,
to się dopiero ustala.
Łatwo tam stać się mającym siłę i sens potworem.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Bezka, 25 stycznia 2025

Mistrz i Małgorzata

zwykła chadzać po bruku w czarnym płaszczu
strachy wykluwały się pod przykurczonymi skrzydłami
niosąc ją po opuszczonych parkach gdzie tylko duchy
rozkładały archaiczną gazetę z bukietem żonkili

wyczytał z niej do ostatniej kropli niepewność
chadzała po świecie boso z maszynopisem
a ogień przed nią zamierał na chwilę
i językiem
głaskał piersi nabrzmiałe strachem
o przyszłość

krzyżowy ogień pytań wypalił się wcześniej
niż zakładał Piłat bo przecież miłość nie ma racji bytu
Mistrz milczał jak zwykle – odkryte zaćmiło wątpliwościami
i wszystkie latarnie zgasły na chwilę pojednania

od teraz po omacku dochodzą do prawdy

liczba komentarzy: 5 | punkty: 5 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 24 stycznia 2025

Co ma upaść upadnie (oko na szczycie, w fali)

Wola się zrodziła, co ma upaść upadnie, a co nie ma upaść, wstanie.
Te procesy może wspomóc wola - opóźnić, czy zmienić, mniej, ale
jeśli już musi ona powołać z głębi nowego boga, nowego procesu siłę
sprowadzić na pomoc, wtedy ruszy coś na kształt uzdrowienia lub umierania.
Jeśli ten naród ma upaść, upadnie, religia się skończyć, skończy się.
Albo wyplenimy chwasty umysłu, powiemy stop, albo nie dosiądziemy koni,
spadniemy, poniosą nas, pojadą bez nas, skończy się Rzeczpospolita,
całość się rozpadnie. Przestaniemy kraść i zabijać, obrażać kobiety i mężczyzn,
dokonywać aborcji albo nie.

Ale problemy muszą być dobrze rozpoznane.
Weźmy problem seksualności - nie chodzi, stoi, nie stoi, leży - bzdura,
to problem rycerskości, męskości dobrze pojętej, jeśli chodzi o mężczyzn
i dobrze pojętej kobiecości, jeśli chodzi o kobiety;
umiem konkurować, walczyć, dotrzymywać kroku na Placu Broni czy nie
i czy wobec tej części, której pożądam i jest mi jej brak, stosuję zasady,
których nauczyła mnie walka na Placu Broni: nie gwałcę, nie oszukuję,
nie wykorzystuję, nie zniewalam jej, jego.

Pewnie kobiety mają swoją Pentezylee i swoje królestwa
i one albo upadną albo powstaną albo dobrze się mają.
Bogowie są wywoływani i będą, a rzeczy same z siebie też się dzieją i dziać będą.
Daj mi Boże rozpoznać na co mam, a na co nie mam wpływu.
Nie chcę sobie przypisywać zasług rozpędzonych koni fal.
Chcę też tworzyć całe fal zastępy albo je ukierunkowywać chociaż,
oko na fali, w fali.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Przędąc słowem, 24 stycznia 2025

Kiedy chcę pisać

Kiedy chcę pisać podpowiada wena
określa wszystko delikatnym szeptem
spuszczając welon o zdobnych literach
duszę nasącza wcierając słów meble

określa wszystko delikatnym szeptem
jakby to chciała skonstruować stelaż
duszę nasącza wcierając słów meble
abym zrozumiał epokowy przekaz

jakby to chciała skonstruować stelaż
najcudowniejszym złotonośnym skwerem
abym zrozumiał epokowy przekaz
rozsyła wonie drogocennym wnętrzem

najcudowniejszym złotonośnym skwerem
w pełni zielenią nieustannie wskrzesza
rozsyła wonie drogocennym wnętrzem
zawsze chce wesprzeć biednego Wojciecha

w pełni zieleni nieustannie wskrzesza
spuszczając welon o zdobnych literach
zawsze chce wesprzeć biednego Wojciecha
kiedy chcę pisać podpowiada wena

---

Pantum wg poprzedniego jeśli chodzi o schemat.
Prosto z pieca.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

Yaro, 24 stycznia 2025

bycie sobą jest piękne

nigdy nie chciałem
być kimś innym
powtarzali zobacz
jaki dobry chłopak
a ty niedobry

pamiętam byłem sobą
czułem to od środka
pierwsze słowa pierwsze kroki
przedszkole szkoła podstawowa
dziewczyny zabawa
pierwszy papieros
kieliszek wina

nie mam idoli
słucham grunge
ubieram się skromnie
nie rzucam się w oczy

płynę do celu w dłoniach życia
moja podróż wiele znaczeń
wśród wspomnień i wzruszeń

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 24 stycznia 2025

wolni od razu

skończyłem z wolnością
by stać się własnym więźniem
własnych myśli marzeń i celów
nie słucham radia
nie oglądam telewizji
bełkot zamieszanie wkręty

nie przywiązuję się do ludzi
bo wiem że człowiek zdradzi cię
podróżą w jedną stronę

nie mieszkam w jednym miejscu
by nie być zakładnikiem
zmieniam miejsce by nie wpaść
w zasadzkę

nie pracuję ciężko
bo cenię własny czas

idę w kierunku przeciwnym
nigdy za tłumem
unikam obławy jak wilk
życie najważniejszą wartością

podnieś głowę obudź w sobie lwa
życie nie przemija szybko
wiecznie trwa duchowe uniesienie

bądź radością dla innych
nie przejmuj się to sens
bycia tutaj

liczba komentarzy: 4 | punkty: 4 | szczegóły

Bezka, 24 stycznia 2025

agrafka

przypiąłeś mnie
do błękitnej koszuli

nie rozpinaj
dla innej

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły