Poezja

Marek Gajowniczek, 6 kwietnia 2022

Na końcu łańcucha dobroczynności

Na końcu łańcucha
nić życia jest krucha
i czasem zbyt łatwo się rwie.
Tam, gdzie się trzymamy
innym pomoc damy
i o tym na świecie się wie!
.
My groszem ostatnim
dzielimy się z bratnią
wyrwaną z matni duszą,
gdzie inni ostatnio
nie zapłaczą nad nią
i niczym się w Unii nie wzruszą.
.
W tej o życie walce
ktoś patrzy przez palce
i zbija kapitał na tarczy,
że także pomaga,
choć sam niedomaga,
bo wie, że dla wszystkich nie starczy.
.
I w piórka się stroi.
Krzyczy; "Najpierw swoich!"
Do wszystkich wyciąga prawicę
i budząc w nas Ducha
na końcu łańcucha
chce mówić o polityce.
.
Gdy kończą się dzieje
nikt już pewny nie jest
i usta ma pełne słodyczy.
Choć starym zwyczajem -
"Niech nie wie..." kto daje
i na żadną wdzięczność nie liczy!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 6 kwietnia 2022

Poker War Holding

Nie ma mądrych "po...i przed".
Jest paraliż O.N.Z. !!!
Dzisiaj Narody jednoczą
ogień z wodą mniej ochoczo.
Wracając do San Francisco
świat na głowie stawia wszystko.
Zamiast wpinać kwiat we włosy,
krzyk podnosi wniebogłosy,
że brak Radzie Bezpieczeństwa
rady na mord i szaleństwa,
bo oprawca jest w tej Radzie
przecząc prawu i zasadzie!
.
Pokój zastąpił niepokój.
Polityka "drobnych kroków"
grozi rozpadem sojuszy.
Świat już nie ma ludzkiej duszy
i miejsca w niej na sumienia,
kładąc pieniądz na zniszcenia,
jak miód na opraców ranę
prowadzących nas w nieznane.
Nie ma mądrych "przed... i po".
Nie ma zgody. Dobro - Zło
niczego ludzi nie uczą!
Strach wyciera łzy na Buczą.
.
Świat va bank o życie gra,
chroniąc przed tym, co już trwa?!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

tetu, 6 kwietnia 2022

Z rdzawych chmur spadnie ciężki deszcz

Powiedz, że będzie dobrze, a roziskrzone niebo
przestanie odstraszać ptaki. Kilka z nich
spadło na balkon, nawet pies nie podszedł bliżej,
skulił ogon i wył, wył jak syrena. Nad miastem

chmury puchną od wyschniętych kości, czarna mgła
zabiera modlitwy, w gardłach zalega dym. Nie patrz tak!
tutaj wyrośnie ogród słonecznych kwiatów, kwitnących
o każdej porze roku. We wszystkich kierunkach

wiatr rozwieje pestki; będą jak krople krwi,
krwinki, krwiaki — czysta hemostaza. Pamiętaj!
zmiażdżone wkrótce się odrodzi. Mamy swoją historię
odnajdowania dróg. W rozerwanej przestrzeni

pomarańczowa kula, ścina głowy pełne słoneczników.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

drachma, 5 kwietnia 2022

Oko Saurona

spoglądam na przyszłe imperium
rozciągające się od Lizbony
aż pod Władywostok
dzielę i rządzę tych zaś co tworzą opór
przeznaczyłem do wycięcia
wraz z lasami w pień
w moim imieniu maszkary
kąpią zbuntowane prowincje w krwi
robią zaczystkę zapisanym
na listy transkrypcyjne
zredagowane przez piątą kolumnę
pożytecznych idiotów
agenturę wypływu

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 5 kwietnia 2022

Martwa natura

I.

Próżnia w świetle rzeczy. Białe firanki i obraz. Jestem zacienioną sadzawką.

II.

Stalowy czajnik. Białe firanki - i ściana w świetle południa. Próżnia wśród pomarańczy.

III.

I ściana. Czyste okna. Stalowy czajnik. Jestem tkliwym światłem bezustannego umierania.

IV.

Próżnia w świetle rzeczy to tkliwość umierania.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Adam Pietras (Barry Kant), 5 kwietnia 2022

Trzy wiersze gwatemalskie

białe okna
kremowe koszule

papierosy kawa
i niebo promieniujące

kobiety w południe
dźwigają wodę i chleb

ściany są suche jak piasek
ściany znaki nieba

II

Ptaki.
Po raz pierwszy dzisiaj
Idę tędy.

Mężczyźni mówią
Piją, machają rękami.

Paprocie porastają poręcze.

Kobiety mówią
Głos odbija się od ścian.

Słońce osiada w kroplach
I wsiąka w białe tkaniny.

Domy
Zamykają w sobie diamenty.

III

Biel.
Najprostsze słowa.

Woda już wrze
I znów coś się wydaje.

Zwyczajni ludzie
Małe widzenia.

Nie ma rzeczywistych potrzeb
Poza słońcem i ciszą.

Nie ma tam ani tutaj
Tylko firanki.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 kwietnia 2022

Optyka medytacji

Proszono Demona w głębokich ukłonach,
by przestał zabijać ludzi,
lecz pokorny apel złego nie przekonał.
Na darmo nie będzie się trudził!
.
Wniesiono ikonę i wody święconej
nabrano całą chrzcielnicę,
a Zły przegoniony sankcją spod ambony
trupami im zasłał ulicę.
.
A w światowych mediach wciąż trwała komedia
by bydła nie nazywać bydłem
i zwierząt ochrona objęła Demona
miast trzasnąć go przez łeb kropidłem.
.
Elita kupiona czcicieli Demona -
ulegli złego rozjemcy,
poznali egzorcyzm papieża Leona.
Francuzi się bali i Niemcy!
.
Jak diabeł święconej wody
tak oni sojuszu Smoka,
że większe przyniesie szkody
gazu cena nazbyt wysoka.
.
Genom gwałtu, czarci ród
do kolaboracji wiódł
najemników rzeszy zbrodni.
Mieli w oku chłodne szkło.
Nie wiedzieli, czym jest zło?
Na szczytach władzy wygodni.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 kwietnia 2022

Migi na migi

Zamordyzm - unijną wartością!
Bez zmiłowania nad ludnością,
Ochroną życia i prawami,
Ludzkością... i także nad nami!
.
Powierzać własne bezpieczeństwo
Tym politykom to szaleństwo,
Zaślepienie, bezmiar głupoty,
Lecz Unia nie chce słyszeć o tym!
.
Porzućmy już wszelkie nadzieje,
Widząc, co wokół nas się dzieje,
Że Niemcy będą walczyć o nas,
choć polityczny to dysonans.
.
Stojąc na ludobójswa progu,
Wspomnijmy "teorię dwóch wrogów"
I geopolityczne kleszcze.
Czy potrzeba nam czegoś jeszcze?
.
Wojna rozlała się i trwa.
Kto szukać chce "mniejszego zła"
W meandrach realpolityk
powinien migiem wysłać Mig!
.
Na drodze wojen położony
Spoglądać ma na obie strony
I choć niewiele mu to da -
Głupiec przy jednej nadal trwa!
.
Póki można przeciąć trzeba
Interesy na pogrzebach!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Arsis, 4 kwietnia 2022

Miała takie smutne oczy

przechodziła obok
w milczeniu

omiatając mnie przez chwilę melancholią spojrzenia

narastał mrok

przechodziła pod naporem mrozu który sypał w twarz ostrymi jak nóż kryształkami lodu

brnęła w śnieżnych zaspach w tym bezkresie pól

jej przyprószoną sukienkę
rozrywał wiatr
rozwiewał włosy

tuliła się do powietrza
nie mającego w sobie
― już nic z błękitu atmosfer

widziałem odsłonięte ramię bose stopy
i ten krok za krokiem w coraz niższym pochyleniu

miała przed sobą
wieczność całą
― i za sobą ją miała

przechodziła obok niosąc skostniały zarys swojej śmiertelności

tak bardzo martwa

― od zawsze ― martwa

(Włodzimierz Zastawniak, 2015-10-11)

***

https://www.youtube.com/watch?v=Gotq8AgUgSE

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

gabriel 123, 3 kwietnia 2022

I z nieba spadł

" Tyle słońca w całym mieście
nie widziałaś tego jeszcze
popatrz, o popatrz "
już nie patrzysz kochaniutka
mnie zagląda do ogródka
radosne słoneczko

są
ogórki, pomidory
seler, rzodkiew ,kalafiory
kapuściana głowa
marchew
oraz rzepa zdrowa
co by jeszcze
nie było
zajrzyj do mnie
będzie miło

przeto wieś
rzecz wiadoma
chociaż
większość
gnój i słoma
tyś
żeś anioł
cię nie razi
głos twój piękny
serce radzi

ku niebu
oczy wznieść
i zaśpiewać
tę że
pieśń

człowieczy los ....

i z nieba spadł
lotnisko
Okęcie
za morza tak

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły