Poezja

Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 marca 2022

Moja narracja w poniedziałek 28 II 2022 roku

"(...) po prostu jest niesamowicie, (...) wszystko jest popierdolone i tak jeszcze długo będzie."
Eduard Wieniaminowicz Limonow (właść. Sawienko)

dokładnie
czterdzieści lat
temu moją narracją był żałosny
wrzód na dupie zresztą sam byłem wtedy żałosnym wrzodem na dupie społeczeństwa okresu
wojny polsko – jaruzelskiej moją narracją

była też Krystyna G. pielęgniarka z chirurgii olsztyńskiego
Szpitala Kolejowego która kiedyś na nocnym dyżurze wezwała mnie do dyżurki pod pozorem
wymiany żarówki w lampce na biurku okazało się jednak że żarówka nie wymaga
wymiany a ona przekręciła zamek oraz zsunęła rajstopy i majtki za kolana po czym klękła
na kozetce i kazała mi lizać swoje

piździsko nie pamiętam o czym wtedy myślałem o czym roiłem pod deklem przypominam jedynie
że kiedy już darła mordę na cały regulator wsadziłem jej palec do cipy i wyczułem gorącą
wilgoć w nagrodę za tę przysługę zaparzyła mi kawę Extra - Selekt i uraczyła kostką
szajsu czekoladopodobnego ale poruchać nie dała ani wtedy ani później kiedy łaziłem
za nią smętny i szary z udawaną depresją aż wreszcie zbluzgała mnie przez telefon i nie mówiliśmy
sobie cześć na ulicy tylko odwracaliśmy głowy a ona zgodnie ze swoją narracją coraz bardziej
brzydła by kiedyś upodobnić się

do gęsi krótko mówiąc mam jeszcze książkę
"Zagadnienia i kierunki filozofii" Kazimierza Ajdukiewicza jaką wtedy w Szpitalu Kolejowym
katowałem na różne sposoby lecz teraz do niej nie zaglądam i rzadko czytam wiersze
Andrzeja Bursy i Rafała Mikołaja Wojaczka a które to w tym czasie oprócz najaranej
Krystyny podniecały mnie potężnie no i jeszcze zostały spłodzone przeze mnie teksty pisane
w duchu grafomańsko – paranoicznym na korytarzu Oddziału Chirurgii nocą przy nieopróżnionej popielniczce w której szybko dokonywał żywota mój kartkowy przydział papierosów marki

Popularne dziś moją narracją jest oglądanie obrazów za szybą autobusu linii 107 a także innych autobusów i tramwajów i fantazjowanie na temat twarzy zatopionych w głębokiej smole
smartfonów gdziekolwiek i kiedykolwiek również przypominają mi się antyutopijne
filmy "1984" "Equilibrium" "Farenheit 451" "Fatherland" "Gattaka" czy "The Man in the High Castle" więcej
grzechów nie pamiętam a maximis ad minima 1) bo nie jestem ani świadomy ani dobrowolny chociaż nieraz wydaje mi się że bywam taki sraki i owaki in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti 2) w istocie należącej do mnie relikwii o której to mógłby więcej
powiedzieć Jean - Paul Charles Aymard Léon Eugène Sartre ale on już nie żyje i modlitwa do niego
przestaje mieć nawet ograniczony do zgniłego minimum sens nie wiem

czy za to mam solennie
dziękować czy goryczkowato
płakać bo to są zupełnie różne
narracje
_______________________________________________
Olsztyn, autobus nr 107 , poniedziałek, 28 II a.D. MMXXII – Olsztyn - Zatorze; sobota, ‎5 ‎III a. D. ‎MMXXII, ‏‎13:51:05
_______________________________________________
1) A maximis ad minima (łac.) - po polsku: Od największych do najmniejszych.
2) In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti (łac.) - po polsku: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 5 marca 2022

otwórz okno

Zwyczajny ranek z zapachem wiosny
sen zagubiony na ścieżkach świtu
nadzieje które nocą urosły
weź mnie
pocałuj
ach choćby przytul

zawiążmy supeł z drgających cieni
kiedy seledyn w otwartych oknach
niech nasza miłość się zazieleni
zanim pościelą będzie nam łąka

nim odnajdziemy siebie w objęciach
a pieśń skowronka zabrzmi w obłokach
przytul pocałuj - wiesz ile piękna
przynosisz wiosną
kochasz mnie
kocham

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Iwany Groźne

Mamo! Mamusiu! Ja chcę żyć!
Płakało małe dziecko,
Kraj palił car, pragnąc odbić
Swą strefę poradziecką.
Ludzie jednak wolność poznali.
Wreszcie była bez niego.
Bronili kraju. Nie witali
Żołnierza rosyjskiego.
.
Dziecko, co wojny nie widziało,
Szybko się nauczyło.
W ramiona matki się chowało.
Płakało i prosiło:
Mamo! Mamusiu! Ja chcę żyć!
Ja nie chcę już umierać!
Po co ten Putin chciał tu przyjść?
Niech się już stąd zabiera!
.
Ogląda pewnie car video,
lecz nic go już nie wzrusza.
Potrzebny jest mu w walce przełom.
Rosyjska płonie dusza.
Jest w zakamarkach gdzieś tej duszy
Zwycięstwa rys komuszy
I barbarzyńskich kultur dziura,
Z tradycja carów - parweniuszy.
...
Dziecko? ... wrogich faszystów córa!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Strefa

Walczy NATO mikrofonem - podniesionym głosem,
ale nikt się nie przejmuje słów rzuconych losem.
.
Czy trafiają tam, gdzie trzeba? Czy ranią boleśnie?
By mogły wojnę pogrzebać... było zacząć wcześniej!
.
Teraz jest już po herbacie. Ratuj się kto może!
Jeżeli uciec zdołacie - NATO dopomoże!
.
Chociaż proszą o myśliwce - własnych nie wyślecie.
Nie ma mowy o przykrywce! ... Wiecie... rozumiecie...

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 4 marca 2022

Walutowa wojna

Walutowa wojna strzela miliardami.
Ukraińcy na niej wciąż się bronią sami.
Hrywna nie ma w walce wielkiego rażenia.
Dolar rykoszetem ogłusza sumienia.
.
Wojna walutowa pustoszy portfele.
Może wojnę zmienić. W inne trafia cele
Walcząc o świat, o nas, ale także za nas...
Nie dosięga celów skrytych za juana.
.
Walutowa wojna jest niesymetryczna.
Nie jest tak brutalna, jak ta - kinetyczna,
Ale daje światu dodatkowy atut!
Obezwładnia wrogie karty bankomatów!
.
Dzisiaj Bank Światowy zdalnym jest żołnierzem.
Nikt tej brudnej wojny owoców nie zbierze!
Czym agresor, strateg, mocarz oraz gracz
Będą po niej płacić za rozpacz i płacz?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 3 marca 2022

na stopach liczę odciski

połączeni cienką linią
przechodzimy poziom dalej

w świecie artystycznego mroku
surrealistyczne fantastyczne
obrazy słowa w rzeźbione życie

uciekam drogą szeroką
twarda zbita od kroków

artystyczna ekspresja
pozwala wyrzucić ze środka

wewnętrzny niepokój
obawy wrosły w ziemię

jak osty jak chwasty co niszczą
dobrą reakcję w symbiozie

pójść oddalić się od siebie
by bardziej się do ciebie zbliżyć

jesteś rzeką polem obfitym
sytym być i umrzeć w dobrobycie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 3 marca 2022

Szcze ne wmerła Ukraina!

Szcze ne wmerła... Jeszcze żyje
I najeźdźców po łbie bije!
Bije po łbie i po dupie
Broniąc się na gruzów kupie.
Jej kamienie mówią światu:
Pomóżcie dać odpór katu,
Powstrzymać go i przegonić!
Potrzeba nam nowej broni,
By im we łbie dzwon zadzwonił,
Że to ostatnia godzina
Na powroty... po Putina.
.
Szcze ne wmerła Ukraina!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 3 marca 2022

Czajki na Dniestrze

Gorąca wiosna przyszła tego roku.
Zwłaszcza na wschodnich kresach.
Zburzyła pokój. Sieje niepokój
W ludziach i interesach.
.
Zapowiadana ale niechciana.
Sąsiad rujnuje sąsiada?!
W okna przedszkola wrzuciła granat!
A Kijów broni się nadal!
.
Suną kolumny wielotysięczne,
Ciągnąc brzuchate pociski.
Myśląc, że matki będą im wdzięczne,
Widząc śmierć dzieci i bliskich?!
.
Wiosna bezduszna. Od krwi czerwona.
Podmuchem na ludzi spada.
Wszelkim sposobem chce kraj pokonać!
A Kijów broni się nadal!
.
Gęstnieje dymem wokół powietrze.
Dobro poszło między bajki.
Żółć zabarwiła wody na Dniestrze
trupami Czerezwyczajki.
.
Strach już spowszedniał. Zamilkły media
Trafione rakietą z Grada.
Trwa mediacyjna Ludzka Komedia...
A Kijów broni się nadal!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 2 marca 2022

Z wiatrem historii

Niezapomniane, nieopłakane,
Kochane moje wspomnienie
W kilka głębokich westchmień ubrane,
W uśmiechów blaski i cienie,
.
Powracać umie z głębiny duszy.
Wierci się ciągle w człowieku.
Chwilką radości potrafi wzruszyć...
A to już ponad pół wieku.
.
Szuka podobieństw w mijanych twarzach.
Zagląda w oczy przeszłości.
Czy taka pamięć się jeszcze zdarza
W wierszach o pierwszej miłości?
.
O nic nie pytaj! Dotykaj, czytaj,
Gdy ważą się ludzkie losy,
A wojny zamieć rozrzuca pamięć,
Jak twoje na wietrze włosy.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 2 marca 2022

Ukraino!

w twoich oczach Ojczyzno smutek i dojrzałość
dwa kolory wprost z serca od wieków nad nami
błękit nieba i słońce które dla nas wstało
dla tej ziemi nad Dnieprem co chlebem nas karmi

w twoich oczach jest miłość ukraińskiej mowy
tej za którą ojcowie krew oddali w wierze
że po latach otwarty rozdział dziejów nowy
nie skończy się modlitwą i głośnym pacierzem

w twoich oczach jest wolność - spójrz w sam środek źrenic
zapisana na murach jedną barwą szczęścia
tak jak wiosna co przyjdzie - już się gdzieś zieleni
tak jak zapał nadzieja - by czas wojny przetrwać

02,03.2022

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły