Poezja

Ania Ostrowska, 17 kwietnia 2021

od-nowa (5)

wiosenne harce
jednakowe płatki
na drzewach

liczba komentarzy: 11 | punkty: 4 | szczegóły

Ania Ostrowska, 16 kwietnia 2021

od-nowa (4)

kroplówka
wolno skapuje
sok brzozy

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

gabriel 123, 15 kwietnia 2021

twoje szczęście
kiedy człowiek dla człowieka
człowiekiem

jesteś
i to jest ważne

więdnący kwiat
to nie ja
bo ty jesteś wodą
zatem nie uschnę

ten jest szczęśliwy
który w drugim widzi
świecące promyki
w jego oczach

proszę
nie pozwól promykom
zgasnąć

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Deadbat, 15 kwietnia 2021

Wyrzutek

uśmiech wzleciał przez
poprzez
i w dal

chichot
i śmiech
aż w krzyk
w strumyk czerwieni
z nosa przez usta
poprzez brodę
krople purpurą znaczące bruk

To prawda
że szaleństwo rozerwało doskonałe fraktale
światów tak pełnych treści
że aż bezsensownych
niczym lampiony nie rozświetlające czerni
w której trwały w milczeniu
nie przeszkadzając swoją ciszą powracającemu nieustannie szumowi fal
poprzez przestrzeń sięgającym w wieczność
kruchymi palcami fal
sięgającymi aż do twarzy
płonącej od wstydu
to lęki wystrzeliły swoje pociski
w wieczorne nieboskłony
zanim rozpacz rozścieliła swoje łoże
zanim zbrukano ostatnią świątynię
zanim skończył zdanie starzec który
stał nachylony wprost do ucha objaśniając miękkim głosem pogrążający się już w mroku ogród
nie mogąc się ruszyć
i gwiazdy rozbłysły ponad morskim klifem
w który nieprzerwanie uderzał ocean białymi grzywami
i piękno zastygło w jednorodnej czerni
wrzucając wszystko do pełnej jedności
i zanim piekło wypuściło nagonkę rozpalonych żywym ogniem ogarów
i zanim od ich żaru zapalił się świat i spłonął
zalśnił i zagasł
srebrzysty blask
ujawniając sekretne przejście
które musiało być tam od zawsze
w sposób tak oczywisty
jak te spadające ziarnka piasku
usypujące niewielki stożek
u jego stóp

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Tomek i Agatka, 14 kwietnia 2021

jestem. jesteś

wyobraź sobie stół
nasze dłonie które się przy nim spotykają
spojrzenia
gdy dzielimy się sobą jak chlebem
żadnych zbędnych słów
tylko ta iskra w czułych oczach
głód podany z ust do ust
porozumiewawcze proszę tak
oddech który wstrzymuje Ziemię
gdy zawieszeni ponad
mnożymy
szczęśliwy okruch

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

dodatek111, 14 kwietnia 2021

kanon

czas przysypia w ogrodach alhambry
zasłuchany w snujący się kanon
ja go słyszę bo taki ma kaprys
chociaż wieczór napisał już finał
gasi dźwięki zamienia je w piano
któraś nuta jest obca fałszywa
i melodia przestaje być szczera

ale jeszcze nie teraz
nie teraz

nic nie zmieni proporcji choć cienie
pomieszały kolumny z palmami
mrok wpleciony w blask słońca i zieleń
jeszcze wkłada odbicia do luster
nim muzykę zadusi krzyk pawi
jeden oddech obrazy te zdmuchnie
a śpiew echa rozpłynie się w bielach

ale jeszcze nie teraz
nie teraz

liczba komentarzy: 34 | punkty: 3 | szczegóły

Ania Ostrowska, 14 kwietnia 2021

od-nowa (3)

wyczekiwany list
obracam w dłoniach
cienką kopertę

liczba komentarzy: 14 | punkty: 4 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 14 kwietnia 2021

Rodzina z tradycjami

Twardziel w profilowym
Nie zrobi z ciebie jeszcze człowieka

Pośmiej się z każdej z moich łez
I może właśnie ręce mi sie trzęsą
Od nieudolnego trzepania

Polej każdemu kolejkę
Ta noc może i jest twoja
Z knajpy cię nie wyrzucą
Póki śmierdzisz groszem
I w słowo ci nie wchodzą

Ale ja mam w dupie z kim
Służyłeś w Iraku
Kto twojego starego wlókł
Przez drut kolczasty z powrotem do Sajgonu
I jak bardzo twój dziadek srał pod siebie w bombowcu

To są tylko żałosne opowiastki
Tych co przeżyli

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 14 kwietnia 2021

Uciekinierzy

{z cyklu "pamiątki po życiu którego nie będzie"}

Twoje ręce okazały sie chudsze
Od gwoździ z krzyża wyrwanych

Mówisz "ja wam pokażę
Jak sie niesie dobrą nowinę
Przez bagna"
Echem ponad

Dłonie smukłe
Którym skrzydła anielskie pleść pisano
Zmazują epopeje boleści
Z czół zapoconych
Ludzi spóźnionych
O pokolenie

Uważaj! To nie jest szept szczęścia obietnic
Ni wdzięczności biadanie
Co z ich ust płynie

To ziemia - na wylot sykiem
Upomina się
O uciekinierów

Towarzysz ze strefy Ciszy 13 IV MMXXI

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 14 kwietnia 2021

Ostatni most Ikara

Całe to życie na odpierdol
Z którego można się było
Wypłakać w mokry blat
Odchodzi

To musi jebnąć!!
Czas na zmiany!! —
Pięściami gardeł i klawiatur
Tłuczenie ze strony
Tych co drog bezpowrotnych
I z klifów skoku nie zaznali
Brzmi groteskowo

A my potem rozpoznajemy się
Po błysku oczu pereł
W całej tej czerni sloganów
I praktycznych zastosowań
Z efektami ubocznymi

Dzielą nas morza łez
Prześcieradła tęsknot
Nieprzespane dni i nocne warty

Mam jeszcze gdzieś
Kartkę na mięso
I wódkę na suche dni

A już trzęsie trusiami mostów
Tupot kopyt tych
Którzy z pieścią czy piorunem w górze
Żądają kategorycznie - dla każdego
Gwarancji skrzydeł

liczba komentarzy: 9 | punkty: 3 | szczegóły