Poezja

Marek Gajowniczek, 19 czerwca 2020

Na dwoje babka wróżyła... .

Pokomunistyczna nowość:
Podział. Różnice. Kastowość.
Zawodowe korporacje
dotowane partyjniactwem.
Celebryci strojni - nadzy.
Masoni w elitach władzy.
Subkultura. Wirus. Dyskont...
a i to jeszcze nie wszystko.
Wciąż sprowadza nas na ziemię
cenzura i wykluczenie.
Bez kolejnego porywu
człowiek na nic nie ma wpływu!
Tyle jego, co napisze
w przedwyborczych dyrdymałach
nim emocje rozkołysze
stanów wyjątkowych pała,
by wygasić niepokoje -
wywróżone nam na dwoje.
.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

supełek.z.mgnień, 18 czerwca 2020

Nie nauczyłam się wyczuwać na dotyk

Światła migoczące w ptasich skrzydłach udają, że karmią
się nimi, a ty chciałbyś żebym czekała na ciąg dalszy. Między
teraz a później dni odwracają od pytań, jak w wyobraźni: Frida
Kahlo obcina mi dłonie i nie mogę ich namalować, dlatego dotykam

w formie zdań, w których wszyscy odchodzą, rój much spija
z krowich oczu, lżejsze litery obiecują Boga. Jest mi obojętne,
czy ściany uginają się od długobrodych świętych, przodków, zawsze
mających trzydzieści lat, wąskie wargi, i póki patrzą wyblakłymi

oczami, wierzysz, że istnieją w głodnym psie, w woni jabłek.
Kobieta, nie mogąca cię objąć wylewa rzekę, ryby wyrzucone kotom
na pożarcie. Być może leżysz przy niej, wasze ruchome twarze,
jak z akwareli, obnażają urojone usta, ciała niczym związane łodzie.

liczba komentarzy: 11 | szczegóły

smokjerzy, 18 czerwca 2020

nieobecność - nie - obecność

deszcz
pomyślałem
a potem jeszcze pomyślałem
że o niczym innym
nie potrafię teraz myśleć
bo ten deszcz
ten uporczywy głupi deszcz
rozpadał się na dobre
w pustej głowie
i wsącza się cierpliwie
w zachłanną
powstałą z martwych
nieobecność

liczba komentarzy: 13 | punkty: 8 | szczegóły

drachma, 17 czerwca 2020

Challenge

Produkt może zawierać: sezam, seler,
migdały, gorczycę, soję, gluten i różne orzechy.

Chciałbym mieć to już za sobą
kolejny stopień wtajemniczenia trzydziesty trzeci
w masonerii

Gdzie oddzielam zgodnie z rytuałem
owce od kozłów plewy od ziarna
udaję nędzarza przed restauracją Padwa
sprzedając wytwory
swojego chorego umysłu

Sztukę wynaturzoną (Entartete Kunst)
jak to określali kiedyś Niemcy
w cenie przybliżonej do wartości paczki
papierosów

Gdy nadejdzie ten dzień
i odrzucę zwątpienie podniosę
symboliczną wartość prac maksymalnie
pozostawię im własną odrzuconą
nieużyteczność

Pójdę na stronę środek tego placu
z galonem benzyny ekstrakcyjnej
i w cichości w skupieniu jak do modlitwy
zapłonę

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Alexander, 17 czerwca 2020

Istnienie

Istnienie........

Bezmiar myśli
Czynów
Uczuć

Przemijających
Jak światło

Po tych naszych
Następne przybędą
Przemijające

Od początku ....
Do końca....

ISTNIE NIEEEEEE......

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Alexander, 17 czerwca 2020

Ty?

Ubrana tylko w słowa
Pszemykasz pomiędzy myślami
Tak dawno cię tu nie było
Że zapomniałem
Po co byłaś

Lepiej być nie może
Życie przemija jak mgła poranna

Znów cię widzę
Nie słyszę poprzez burzę
Jakiś znak
Tajemnica

Lepiej być nie może
Odejdziemy powoli

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 16 czerwca 2020

niezwyczajnie zwyczajny dzień

czasem dzień od rana zwyczajny jak co dzień
nawet gdy niedzielą wydaje się wieczność
kiedy słowo jesteś z każdą chwilą słodsze
a wołanie siebie w krew wchodzi - już weszło

kiedy myśl skupiona na słonecznym splocie
pod którym w gorączce twoje - moje serce
kiedy mówisz kocham słyszę radość w głosie
chociaż niecodziennie opowiadam wierszem

wypijmy herbatę - z cytryną - ja słodzę
deszczem pocałunków przykryję twe usta
czasem dzień od rana zwyczajny jak co dzień
tylko chwila z tobą w marzeniach jak uczta

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

Bozena Nitka, 15 czerwca 2020

Musi być...

kobieta musi być silna
nie łatwo jej unieść trudy życia
gdy dłonie zbyt słabe wznoszące się do nieba

koszyk na głowie ciąży pełen kwiatów
z których już opadły wszystkie płatki
a motyle pogubiły skrzydła

fiołki jeszcze mają zapach minionego lata
lecz nadzieja zamknęła usta jak muszla

"kobieta nie jest puchem marnym"
lecz nieraz wytrwałości jej brak
obraz szczęścia wyostrza krawędzie
padając nie wydaje jęku

ucieczka przed niebezpieczeństwem
to domena wilka -ona jest silna
soczystością jagód podkreśla smutne usta
nocą w krainie snów przysiada po drugiej stronie
westchnień lustra marzeń o lepszym dniu

zaskakuje siłą jak przypływu rzeka
by znów wznieść się jak ptak
kobieta musi być silna
na przekór łzom

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 15 czerwca 2020

White poem matters

Zaczęło się w sumie głupio
Czarno na białym stało
Ale ktoś powiedział
"gówno - gówno - gówno - gówno"
Niby świetnie
Ale już było
Zbyt precyzyjnie

Cała strona podarta na strzępy
Z tułających się po bruku liter
Można by niezłą litanię
Do gęb wycierania
Po rozlanym mleku
A tylko pomyśl o akapitach
Co w ogień

Z dymu wysnute przypuszczenie
Proroctwo udowodnień
Co by było gdyby
I bezstronność przemilczeń także
Podważona
Krzywym zwierciadłem
Kozyriewa

Od dziś - zakaz pisania
Co napisano-zakaz czytania
Co przeczytano - zakaz pamiętania
Co zapamiętano - zakaz powtarzania

Powtórzyła sie historia
Raz drugi trzeci
Raz raz lewa
Nieobecni wystąp
Rozejść się do swoich epok

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sara, 14 czerwca 2020

Poranek

Jestem zakochana
w porannej rosie
zawieszonej
na buta nosie
w śpiewie
skowronka
kiedy wzlatuje
na powitanie
słonka
w strumyku
szemrzącym
po kamyku
w koncercie żaby
na aby aby
zajączku kicającym
w trawie
kiedy biegam
ścieżkami
a nie siedzę
na ławie

Ret.Teresa Oleszczuk(Głuszek)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły