Poezja

violetta, 9 lutego 2020

Miłość

całujesz jak gwiazdki
klejący się do warg

czuję dotyk twojej
ciepłej skóry na mojej

już trzymam pąk
który niespodziewanie rozwinę

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 9 lutego 2020

Świat zepsuty. Wiosna w lutym.
Dziś dowiaduje się człowiek,
że popsuli ład sędziowie.
Urządzili z nim zabawę
ci, co wciąż są ponad prawem.
.
Doświadczymy. Nie ma zimy.
Nieistotne, co sądzimy.
Najważniejsze są wybory -
nie astronomiczne pory.
.
Świat wypaczeń. Zmiany znaczeń.
Rozum zbity z pantałyku.
Misja - scysja... i po krzyku,
bo władza władzy dogadza.
Świat się zmienia. Nie przeszkadzać!
.
Zagrożenie lud jednoczy.
Wuhan dmucha, jak wiatr w oczy
i obawy rozsiał nagle
powiew smoczy wiatru w żagle.
.
Kastowa era Wodnika.
Masońska ezoteryka.
Każdą zmianę goni zmiana,
aż ustali punkt Barana
zwariowana polityka.
.
Do pełnego zrozumienia
będzie się bez przerwy zmieniać
ferment zatrutego ziarna,
aż świadomość planetarna
pozwoli na skok kwantowy -
zwrotny, wielokulturowy.
W obfitości wiek bez win
nowych szans - przez trans sfer z Chin.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 8 lutego 2020

wolność ten smak

jak dziki ptak na uwięzi
pusty step łąki łan
dzikich ptaków się nie więzi
w tym stanie trwam

rozciągam ramiona
patrzę na rozstaw przestrzeni
wolność przede mną to ona
świat kolorami zieleni się mieni

zielony to kolor ukojenia dla oczu
czuję zapach siana słoma pod nogami
czuję zapach dzisiaj spadło sporo deszczu
świat buduję z papierów origami

wolnym być nierealne do spełniania
zapominam się by dalej iść
moje życie sekundy i mania
mam dużo własnego ja mówię dość

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Marcin Olszewski, 8 lutego 2020

Pamięć

Noc przewraca z boku na bok myśli o przeszłości
Ognisko wielu bliskich żywot uśpione w popiele
Ciemność wzniesień grobów porośniętych chwastami
Rozpalam w duszy świeczkę pamięci

Na ziemskim padole w tylu miejscach oddaliście tchnienie
Salony miast, chaty wsi, bezkresne stepy wschodu
Niebo i krzyż na rozstaju dróg w ostatniej chwili takie same
Wszędzie

Zapada mrok zamykanych przez Boga oczu

Modlę się słowami nauczonymi przez was od wieków
„Wieczny odpoczynek racz im dać Panie”
Pierwsze krople deszczu łez na ścianie twarzy
Usta milczą, ramiona wasze w myślach mnie utulą
Kocham was i pamiętam jak mogę. Najprościej

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

xymo, 8 lutego 2020

w historycznej sprawie

najpóźniej jutro śnieg wycofa się na pozycję obrońcy
teraz uderza jasnym światłem rozmywa w oczach
ostatnie godziny ciemności gdzie nadzy szturmujemy sen
pod mięsistymi kołdrami
wiatr rozbudza dzikie tumany szaleństwa
hordy uniesionych nóg po drugiej stronie ulicy szpital
na kształt punktu pierwszej pomocy
pomiędzy tym wszystkim formuje się obraz pełen zamarzniętych ławek
zasypanych samochodów miękko lądujących ptaków
a my wyprostowani apelujemy o minutę ciszy
za tych co musieli wstać wcześniej

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 8 lutego 2020

B.B.W.R.

Twórzcie Polacy - Rodacy
Bezpartyjny Blok Współpracy...!
Bo rząd nie chce szukać zwady
I bez wsparcia nie da rady!
Nie da rady. Nic nie zrobi.
Porządkowi i siłowi
stoją po przeciwnej stronie.
Weźcie sprawy w swoje dłonie.
Naród ma być suwerenem!
Kluby Gazety - na scenę!!!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Nula.Mychaan, 8 lutego 2020

doskonałość kuli

ucichły litanie nie nauczyły
stąpania po wodzie

najwyżej

wpadałam po szyję w ciało
co jakiś czas ktoś wkładał
dłonie w otwarty bok sprawdzając
czy jestem prawdziwa

każdy dzień wsiąkał we mnie
pęczniałam od nadmiaru
bezsensownych zdarzeń by w końcu
rozpaść się na rozmiękłe grudki

nie złożę się w całość ani nie
stwardnieję na kształt orzecha
z nienadpsutym wnętrzem

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 lutego 2020

popołudnie

w moim prawdziwym życiu
tylko trzcina ma złoty kolor
rozkołysana wiatrem
śpiewa zawsze podobnie

tuż obok
ażurowe korony drew
rozkładają się pięknym cieniem
na każdy liść i kamień
spadają krople deszczu

jestem tu
na jeszcze mokrej trawie
coraz bliżej mi do brzegu
z którego zobaczę przestrzeń

niezakłócona niczym cisza
jest teraz ze mną
mięta pachnie
wyjątkowo aromatycznie

I.202/T.Tomys

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 7 lutego 2020

Po zew

Kiedy znikną z polityki
święte krowy, święte byki...
cała święta rogacizna?
Kto im immunitet przyznał?
.
Kto stworzył system kastowy
i ubiera święte krowy,
laurami nagród wieńczy?
Naukowcy? Czy zboczeńcy?
.
Naród? Czy władzy elita?
Skąd Złotego Cielca świta,
bo nie z soli ani z roli,
jeno z tego, co pozwolił!
.
Który polubił brzydotę
i występek zmienił w cnotę
niedostępne tworząc sfery
wykształcenia i kariery.
.
Feudalne i dziedziczne,
a obok nich getta liczne
społecznego wykluczenia
i systemu nie chce zmieniać!
.
Stąd ta polemika wściekła
i obrona kręgów piekła,
które dla mediów są niebem.
Życiem... i nie samym chlebem.
.
Patologia się rozrasta.
Nie rodzina, ale kasta
dzisiaj siłą jest narodu
dla pozwanych i powodów!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 5 lutego 2020

Honor i Siła

Bóg dał ci życie
byłeś niepokaźny
by nabrać sił

wypijałeś mleko matki

wyrosłeś na żołnierza
jak dziadek i ojciec

zrozumiałeś czym jest honor
bo w nas jest siła
nieodparta odwaga

nie wszystko można kupić
sprzedać się łatwo
by dojną krową być
w niewoli od lat

oddać życie bo co cenne
zabiorą tobie
wolność i ziemię

walcz z całych sił
na straży stój
czujny odważny orle

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły