Poezja

RENATA, 26 marca 2019

targowisko uczuć ..stop kapela nici z wesela

z dwóch zakątków kraju byli
zagranicą się złączyli
on przystojny ona piękna
kupili obrączki dość tego piekła

w samotności więc w imię miłości
i bycia razem złożą podpisy
jak tatuaże i obietnice
niby oklepane a jednak dziewicze

co kto komu ile daje z dobrej woli
nie z przymusu więc głowa nie boli
słodycz czują przy sobie
pożadanie namiętność ciał i biust
odpowiedni jak plaster miodu
słodki nie za mały
wszystkie części ciał do siebie pasowały
jak puzzle z jednego obrazu
wspólny dom łóżko drzwi i słowo my

lecz właśnie diabeł przycupnął obok
splunął przez ramię i w puzzle kopnął
kawałki uczuć jak domek z kart
rozlecialy się na świata strony
ona nic nie warta i on jej nie wart
ona wyjechała on porzucony
zalewa robaka z życiem pogodzony

stracona niewinność
wygoniona miłość
nastała nienawiść
potem obojętność

a diabeł się śmieje ostatni

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

RENATA, 26 marca 2019

stary bogaty pieszczoszek

być może udawał bogatego
a może był zwykłym sknerą
gdyż patrzył ze żle udawaną chciwośćią
płacąc za pizzę i wino co nie znaczy
że żył w biedzie lecz nic nie obiecał

ukrywane pragnienia wyławiał
ze studni nie dość głębokiej
jak piwa z lodówki podczas upalów
tak jemu się chciało
kochać pieprzyć przeżywać orgazmy
chwalił się kasą i kutasem
co w połączeniu stwarza nie lada
rarytas -schaboszczak i ..kicha

rozhuśtane pieniądze nabiorą świętej
formy i nakarmią obumarłe drzewo
z zapuszczonym ogrodem i przegniłym
korzeniem na pożywienie duszy zabrał
ją na koncert a potem tak jakby wszystko
się spieprzyło po pierwszym kieliszku
szleństwo magii przebiło
okrucieństwo chwili

a ty idż do diabła

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 25 marca 2019

Pora seniora

Wesołe jest życie seniora.
Radosne, gdy partia mu da.
O trzynastce usłyszał wczoraj,
a dziś z oczu spadła mu mgła.

Nie warto kłócić się z losem.
Przekrzykiwać drżącym głosem,
Czy nie starczy? Czy wystarczy
liczyć na cud gospodarczy?

Podpowiada rozum w głowie,
że rządzący staruszkowie,
mogą problem mieć ten sam -
Lombard i "Przeżyj to sam".

Na świat patrzą z drżącym sercem
i o żółtej kamizelce
rozpytują weteranów
Kabaretu Starszych Panów.

Starszych Panów - Młodszych Pań,
z dostępnością, bez dwóch zdań,
taką samą, jak za młodu,
Bez progów, barier i schodów.

Za to z wysokim dochodem,
który nie będzie powodem,
żeby kłaść po sobie uszy
na gali Jubileuszy.

I tuż obok Ratujących...
też zaznaczyć się niechcący,
osiągnięciem, w swojej klasie -
długich lat, w ciekawym czasie!

W Sanatorium pod Klepsydrą
można jeszcze leczyć syndrom
weterana - bojownika,
nie podkręcając licznika.

Bez nadziei na powtórki,
kiedy już jedziemy z górki,
choćbyś miał się wlec w ogonie,
ciesz się życiem w dobrym gronie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 25 marca 2019

drzwi

trzask drzwi zamknięte na dziś
za nimi umarłem dla ciebie
by się wzbić
jak ptak wolnym być
nie potrafię jednak śnić

myśli
przybiły noce i dni

zatrzymałem się na skrzyżowaniu
w którą stronę iść
by nie zabłądzić
pośród tylu drzwi

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

dodatek111, 25 marca 2019

popiersie z marmuru

jasność powoli wsiąka w bezbarwne zapomnienie
i tylko senne zjawy grają bladym kolorem
wciąż można jeszcze wierzyć bez kosztów i uprzedzeń
łudząc się że marzenia znów kiedyś będą wolne

marmur odbija słońce w szarość liści oliwek
niedokończonym smutkiem mrużąc kamienne oczy
chwilami jakby mięknie w pieszczotach ramion psyche
błyszczy ronionym blaskiem kiedy ona się poci

kształt tkany śpiewem stali spowalnia upływ czasu
gdy lekkie smugi pyłu zgadują myśli światła
podparte emocjami wśród suchych ziół zapachów
zmęczenie zapowiada cichy wieczorny antrakt

łyk czerwonego wina ma szorstki smak kamienia
chłód realnego życia i barwę resztek złudzeń
czas niczym ciężki balast niesforne sny uziemia
a na dodatek jeszcze jakoś zbyt szybko uciekł

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 25 marca 2019

motylem

kiedy księżyc przygasł po nocnym obchodzie
a świt za oknami ciepłą rękę podał
czułem się przy tobie jak miłości złodziej
winnicami wierszy wtulając się w biodra

w szepcie wniosłem echo - słów miękkich aksamit
welon nagich myśli okrył tęskne ciała
pierwszy promyk słońca zawisł tuż nad nami
zakwitłaś przylaszczką jak wiosna bez mała

chyba nieświadomie z pieszczoty naręczem
kiedy zaufanie już o nic nie pyta
usłyszałem tylko - chcę cię jeszcze więcej
ile jest miłości na skrzydłach motyla

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 24 marca 2019

jesteś

obudź świtem kiedy dzień rozwija skrzydła
wszystkim ptakom jeszcze we śnie
i maluje barwy kwiatom - wiosna przyszła
chociaż mogła trochę wcześniej

zbudź klekotem z gniazd bocianich wrzaskiem czajek
przenikliwym świstem ciszy
nieskończonym światłocieniem w chmurze znaczeń
wiosną - jedno mam na myśli

zanim słońce wycałuje z trawy rosę
zbudź oddechem ciepłym szeptem
dziś nie trzeba nam orkiestry i zaproszeń
dziś wystarczy to że jesteś

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

supełek.z.mgnień, 23 marca 2019

Ze współczesnych przedstawień

Dnieje. Kobieta w oknie wygląda
na przedwojenną, jakby ktoś zdrapał jej rysy.
Pozwijane pończochy, bez wątku obnażają kostki.

Po stokroć nie są w stanie poruszyć stóp. Ronionych
okruszków. Pręga po warkoczu — spoina piersi, które całe
są o dzieciach, wyzbywa kształtu. W takt dnia smuga cienia

ssie cię, powłóczy niewymownie. Klękasz. W rzece
plastikowa Maryjka z wgniecioną twarzą,
jakby ktoś próbował zajrzeć do jej środka, odpływa

w kierunku odległego światła. Haczyk wyrywa rybie oko.
Skrzela zdają się falować, jak maki przy torach, kiedy
jeszcze jeździły pociągi.

liczba komentarzy: 6 | szczegóły

RENATA, 23 marca 2019

dzieło przypadku

Tamtej nocy w dziką burzę
Lilith zabiła echo
a potem zjadała Adama
po kawałku
on oddawał jej lędżwie
i usta/wicznie knuł nić obłędu

Ewie został sok
i zdziwienie
na ostrzu noża

W ciemnym labiryncie
potknęła się o telefon
był głuchy
ale i tak wyprowadził
ją z szaleństwa

liczba komentarzy: 2 | punkty: 10 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 23 marca 2019

Full wypas

Słońce coraz mocniej grzeje.
Rosną partyjne nadzieje
na unijne apanaże.
Nadszedł czas spełnienia marzeń.

Gdy najlepsi stąd wyjadą,
kto pozostanie układom?
Będzie spełniać obietnice?
Wielkich zmian stanowić szpicę?

Nie pora na narzekanie.
Najważniejsze - wódz zostanie!
Zdecyduje o terminie,
kiedy polepszyć rodzinie...

Górnikom, nauczycielom.
związkowcom, przedstawicielom,
przewoźnikom, każdej szkole,
a na końcu - tym na dole?

Posłowanie - karier szczyty,
z portfelem bardzo obfitym -
europejskim, światowym!
Zaczynać trzeba od głowy!

Bo gdy w głowie niebogato -
ani wiosna, ani lato,
sondaży nam nie odmieni.
Partie myślą o jesieni.

W Polsce zawsze bywa - Złota!
A jeśli się zmieni? - Co tam?!
W Brukseli będzie ekipa!
Dożywocie i full wypas!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły